วันนี้รับปริญญา จบจากคณะอะไร เป็นยังไงบ้าง? 
“เรียนจบคณะนิเทศฯ สาขาสื่อสารการตลาดและตราสินค้าค่ะ โมเรียนจบตั้งแต่ปี 62 แล้วแหละ แต่ว่าติดสถานการณ์โควิดเลยยังรับไม่ได้ ก็เพิ่งมารับปี 65 นี่แหละค่ะ”

แพลนหลังจากเรียนจบ?
“ก็จะค่อยๆ กระเถิบตัวไปเป็นเบื้องหลัง เดี๋ยวดูลู่ทางอีกที ขอเสร็จงานพี่ (แตงโม นิดา) จะคิดอีกทีว่ายังไง”

เรียนต่อมั้ย?
“คุณพ่อคุณแม่อยากให้เรียนต่อ ก็เดี๋ยวดูอีกที อาจจะเรียนก็ได้ ถ้าผันตัวเองไปเป็นเบื้องหลังแล้ว ก็เดี๋ยวว่ากันอีกที (ยิ้ม)”

แตงโมเคยสัญญาไว้ว่าจะมาร่วมงานรับปริญญา? 
“มาแล้วนี่ไง (รูปถ่าย) คือโมไม่เคยรู้เลย พอพุดเดิ้ลเล่าให้ฟังว่าพุดเดิ้ลกับแอนนาจะมาไม่ได้เพราะว่าติดถ่ายรายการ แล้วรูป (แตงโม) ตก เราก็พูดกับพี่ตลอดว่าพี่ต้องมานะ พี่มาหาหน่อย หนูรับปริญญาแล้ว ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่า แต่แวบนึงเรารู้สึกว่าเราเห็นภาพว่าพี่มากอดเมื่อเช้าตอน 9 โมงตรง”

แตงโมสัญญาจะมางานรับปริญญาของเรา เพราะเราเองก็ไปงานรับปริญญาของเขาด้วย ? 
“เราก็บอกเขาว่างานสำคัญของเราปีนี้มีอะไรบ้าง เราอยากให้พี่มานะ อยากให้พี่มา”

เรื่องของคดี ที่วันก่อนพูดว่าถ้าเจอเราจะไฝว้? 
“เราไม่ได้จะไปทะเลาะนะ เราแค่รู้สึกว่าเราก็มีคำถามในใจหลายๆ คำถาม โมไม่เคยทะเลาะกับพี่กระติก โมแค่อยากรู้ อยากฟังเหตุผลจากปากพี่เขาแบบส่วนตัว ไม่อยากให้ใครรับรู้เหมือนกัน แต่ก็อยากฟังจากพี่เขาเองค่ะ”

ถึงวันนี้ก็ยังไม่ได้คุยกันกับกระติก? 
“คุยไปนิดเดียวเองค่ะ ก็แค่แบบว่า ขอโทษนะมึงที่ไม่ได้บอกอะไรแบบนี้ ตอนนั้นอยู่นิติเวช เราก็ไม่ได้มีคำถามอะไรแล้ว เราอยากเข้าไปหาพี่”

ณ ตอนนี้เราก็มีข้อสงสัยหลายๆ อย่าง ในมุมของเรามีข้อสงสัยอะไรบ้าง? 
“ก็เรื่องส่วนตัวซะเยอะ ถ้าจะถาม”

จริงๆ มีปัญหากับคนอื่นไหมในความรู้สึกของเรา ยังโกรธหรืออะไรใครไหม? 
“เรารู้จักแค่พี่กระติกคนเดียวเนอะ คนอื่นเราไม่ได้รู้จัก เราไปคาดการณ์เราไปสันนิษฐานคาดเดาเรื่องเขาอะไรไม่ได้หรอก เพราะเราไม่รู้จัก และเราก็ไม่สามารถไปมีเรื่องกับพวกเขาได้ด้วย แต่เรารู้จักพี่กระติกไง แล้วเราก็ไม่ได้อยากมีเรื่องกับพี่กระติก แต่ว่าเราแค่อยากถามความในใจของเราเท่านั้นเอง”

กับเบิร์ดได้คุยกัน เขาติดใจอะไรไหม? 
“พี่เบิร์ดเขาไม่ได้โกรธไม่ได้อะไรนะคะ พี่เบิร์ดตอนนี้เขาแค่เสียใจ สิ่งที่เขาเสียใจเพราะเขารักพี่เรามากแค่นั้นเอง เขารักมากของเขาจริงๆ เราเข้าใจเลย เขาได้ดูแลพี่เราสองปีเองนะ เขารักของเขามาตั้งนาน”

สภาพจิตใจเขาเป็นอย่างไรบ้าง? 
“เราโทรคุยกันทุกวัน ตอนนี้พี่เขาไปพักผ่อน เราก็อยากให้พี่เขาไปพักผ่อนให้เต็มที่ บอกให้เขาทานข้าว และพักผ่อนเยอะๆ แล้วกลับมาสู้กันต่อนะพี่”

เมื่อคืนเจ้าหน้าที่ตำรวจได้มีการจำลองเหตุการณ์ ในมุมของเราเป็นยังไง? 
“ไม่ได้ดูเลยค่ะ”

มันเหมือนมีข้อมูลหนึ่งออกมาว่ามั่นใจว่าเขาเป็นคนขับเรือในคืนนั้น? 
“คืองี้นะคะ พยานบุคคลมันก็มีได้แค่คนบนเรือเนอะ พยานวัตถุก็ไม่รู้ยังไง พยานสิ่งแวดล้อมก็เชื่อได้หรือเชื่อไม่ได้ เราก็ไม่รู้อีก มันเดาอะไรไม่ได้เลย แล้วก็จากร่างของพี่ก็ต้องรอผลนิติเวช โมก็เชื่อในจรรยาบรรณของแพทย์ ของเจ้าหน้าที่แล้วก็เชื่อในการทำงานของทุกๆ ฝ่าย ก็อยากให้ทุกคนทำงานได้เต็มที่ ขอบคุณที่ทำงานเพื่อพี่ของโม แล้วก็ทำเพื่อพี่โมกันขนาดนี้ ขอบคุณผู้ใหญ่ทุกฝ่ายจริงๆ ค่ะ ขอบคุณทุกคนที่ร่วมกันทำงาน โมเชื่อว่าความจริงเป็นยังไงเดี๋ยวก็ออกมาให้เห็นเอง”

ก่อนหน้านี้เราบอกว่าเรารู้ความจริงบางอย่างแต่บอกไม่ได้? 
“ได้คุยกับเจ้าหน้าที่ตำรวจแค่นั้นเอง ว่าคุณพี่ขา พี่มีหลักฐานตรงนี้หรือยังคะ พอเรารู้ว่าตำรวจเก็บหลักฐานครบหมดแล้วเราสบายใจ พอละ รู้แล้วอะไรยังไง”

ตอนนี้เหมือนหลักฐานออกมาเยอะไปหมด เราเห็นแล้วคิดอย่างไร? 
“โมดูจากหลักฐานที่เป็นจริง โมไม่ดูจากหลักฐานที่คนโน้นคนนี้พูด เราดูจากหลักฐานจริงๆ เราเชื่อได้จริงๆ เราถึงเชื่อ”

คลิปที่แตงโมร้องเพลงในเรือ แล้วมีเสียงผู้ชายแทรกเข้ามา “เอาเพื่อนมานี่”? 
“ต่อให้เราแยกเสียงได้ เราก็ไม่รู้ว่าเขาเรียกพี่เราจริงๆ หรือเปล่า เราก็ไม่รู้ เขาเรียกใคร เสียงใคร เราไม่รู้ โมวอนว่าอย่าเดาไปเรื่อยดีกว่า ให้มันแยกออกมาได้ว่าใคร อะไรยังไง โอเค เราถึงระบุได้ แต่ว่าตอนนี้เราไม่รู้ว่าเสียงใคร เป็นเสียงผู้ชายใช่ไหมล่ะ เขาอาจจะไม่ได้เรียกพี่เราก็ได้ เราอย่าไปเดากันเองดีกว่า ให้เขาพิสูจน์ออกมาให้เรียบร้อยแล้วค่อยว่ากัน”

ดูเรามั่นใจมากว่าจะได้คนผิดในเหตุการณ์นี้? 
“แล้วแต่ตำรวจและเจ้าหน้าที่พิจารณา แล้วแต่ศาลพิจารณา ความยุติธรรมมันมี ใครจะผิดหรือใครไม่ผิด ทุกคนคงรู้ผลพร้อมกันนะคะ อย่าเพิ่งไปโบ้ยว่าใครผิด ใครไม่ผิดดีกว่า โมว่ามันอาจจะมีผิด หรือไม่มีคนผิดเลยก็ได้ ตรงนี้เราต้องรอทางด้านความยุติธรรมตัดสินกันอีกทีนึง”

แตงโมมาเข้าฝันบ้างไหม? 
“ไม่ค่ะ เราเชื่อว่าพี่ได้อยู่กับพระเจ้าแล้วจริงๆ ให้พี่เป็นนางฟ้าดีแล้ว ถามว่ารู้จักกันมานานแค่ไหน โมเข้าช่อง 7 ปี 50 รู้จักกับพี่แตงโมไม่ปี 52 ก็ 53 นับเอาเนอะว่ากี่ปี”

หลังจากนี้เราจะทำอะไรต่อให้แตงโมบ้าง นอกจากงานศพ? 
“อาจจะมีแพลนเล็กน้อย แต่ว่ายังไม่ได้สรุป”

เรื่องงานศพได้ยินว่า เอ ศุภชัย และ อั้ม พัชราภา เป็นเจ้าภาพเอง? 
“ใช่ค่ะ ขอบคุณพี่เอกับพี่อั้มมากจริงๆ ที่เป็นหลักของงานนี้นะคะ ขอบคุณที่ทำเพื่อพี่โมค่ะ”

ได้คุยกับแม่แตงโมไหม? 
“ก็เป็นการให้กำลังใจและซัพพอร์ตกันอย่างเดียว โมไม่เข้าไปลึกในเรื่องส่วนตัว เราจะไม่ยุ่ง เขาคือแม่ของพี่เรา ตอนนี้พี่มีแค่แม่แล้ว เพราะฉะนั้นสิ่งที่หนูทำได้คือให้กำลังใจและอยู่ข้างคุณแม่”.