แจ็คกี้ ชาเคอลีนพูดออกตัวก่อนเลยว่าไม่ได้บ้า เมื่อพิธีกรถามว่าทำไมชอบคุยกับตัวเอง ซึ่งเธอยอมรับว่าจริง พูดกับตัวเองบ่อยครั้งแม้กระทั่งอยู่ในห้างสรรพสินค้า 

“เราเป็นคนย้ำคิดย้ำทำ ขี้ลืมกลัวลืมของ เลยพูดกับตัวเองเพื่อย้ำความทรงจำจนติดเป็นนิสัย อยู่กลางห้างก็คุยกับตัวเองได้ เช่น เราเข้าร้านไอศกรีม แล้วมีรสชาติให้เลือกเยอะมาก เราไม่สามารถคิดในหัวไม่ได้ว่าจะกินรสอะไร เราก็ยืนอยู่ข้างหน้าก็พูดกับตัวเองว่า ฉันอยากกินเปรี้ยวนำไหม หรือหวานนำ อยากได้เปรี้ยวๆ ก็ค่อยถามพนักงานว่า มีรสเชอร์เบตตัวไหนบ้างคะ ก็จะเป็นอารมณ์แบบนี้” 

“คุณพ่อคุณแม่ไม่ตามใจเลย ยิ่งแม่แจ็คกี้เป็นคนมีระเบียบมาก เช้ากินข้าวพร้อมกัน แยกกันกินข้าวไม่ได้ ไม่มีความคิดจะขับรถไปเอง คุณแม่ไปรับไปส่งตลอด อยู่ในกฎระเบียบ ไม่เคยดูทีวีเลย แต่ปัจจุบันมาเล่นละครในทีวี งงนะ (หัวเราะ)” 

เธอเล่าด้วยรอยยิ้มว่า การที่ไม่ได้ดูโทรทัศน์ตอนเด็กทำให้ชีวิตมีปม เลยอยากจะเป็นคนที่อยู่ในนั้นไปเลย ส่วนกฎระเบียบอีกอย่างของแม่ที่เรียกว่าเป็นกฎเหล็กคือ ถ้าแจ็คกี้อยากจะคบใครที่คิดว่าจะเป็นแฟนแน่ๆ ต้องพาผู้ชายคนนั้นไปเจอแม่ก่อน ก่อนที่จะเรียกผู้ชายคนนั้นว่าเป็นแฟน ถ้าแม่เขามารู้ทีหลัง เขาไม่โอเค

แจ็คกี้เผยความฝันแรกในชีวิตคือการอยากเป็นดารานักแสดง ถึงขนาดวางเป้าหมายชีวิตเลยว่าถ้าจบมัธยม 6 แล้วยังไม่ได้เป็นดาราก็จะเปลี่ยนความฝันใหม่ 

“แต่ปัญหามันคือเวลาอยู่ในห้องเรียนตอนเด็กๆ เพื่อนจะตอบ อยากเป็นหมอ อยากเป็นเภสัช แต่พอมาถึงแจ็คกี้ ตอบอย่างมั่นใจว่า อยากเป็นดารา มันจะดูแบบเธอมั่นใจไปนะ มีความเจอสายตามองแรง ฟันน่ะเอาเข้าไปให้ได้ก่อน เพราะเมื่อก่อนฟันเหยิน เธอจะเป็นดาราได้อย่างไร ดูสารรูปตัวเองสิ เลยมีความเขินอายกับความอยากเป็นดาราของเรา” 

แต่พอนางเอกคนนี้โตขึ้น ร่างกายก็เริ่มเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น จากใส่แว่นตาก็เปลี่ยนมาใส่คอนแทคเลนส์ ฟันที่เคยห่างก็กลับมาติดกัน แต่จุดเปลี่ยนที่สำคัญคือวันงานโรงเรียน 

“วันนั้นเป็นวันภาษาไทย ครูเอาเด็กฝรั่งสองคนไปประกวดเป็นนางรจนากับเงาะป่า ได้แต่งตัวใส่ชุดไทยแต่งหน้า พอแต่งออกมาครูชมว่าเราเป็นคนสวยก็เลยคิดในใจว่ามันถึงเวลาแล้ว ก็เลยไปประกวดเลย หลังจากนั้นก็เริ่มดูแลตัวเองมากขึ้น รับงานร้องเพลงที่เชียงใหม่“

ด้วยความที่เอางานทุกอย่างไม่เกี่ยง จะร้องเพลงในงานวัดหรือแคสต์โฆษณามากถึง 30 ครั้ง แจ็คกี้ก็ไม่ท้อ จนสุดท้ายได้เล่นโฆษณา และได้เล่นละครในที่สุด 

แจ็คกี้เล่นละครมาประมาณ 25 เรื่อง แต่กว่าจะดังจนใครๆ ก็จำหน้าจำชื่อได้ก็ผ่านมากว่า 13 ปี ถามว่าเธอท้อหรือไม่ เคยคิดจะลาออกจากวงการบันเทิงเพราะทำมานานแต่ไม่ได้โด่งดังอย่างนางเอกคนอื่นๆ

“เราได้ทำในสิ่งที่เรารัก มีความสุขที่จะทำมันเราเลยทำมันได้ และพอมันไปทำแล้ว ถามว่ามันคิดไหมว่าสักวันมันจะเป็นวันของเรา ก็คิดนะ แต่คิดว่าจะเลิกไหม ไม่ได้คิดเป็นหลัก เพราะ 13 ปีที่ผ่านมา ถ้าดูจากละครที่เราเล่น แจ็คกี้เล่นเยอะมาก ดังนั้นจะมานั่งบอกว่า แจ็คกี้ไม่ได้โอกาส มันพูดไม่ได้เลย แล้วช่องก็หยิบยื่นโอกาสมาให้ ให้ละครแจ็คกี้ปีหนึ่งเล่นแทบไม่หวาดไม่ไหว

13 ปี ถ้าไม่มีน้องบอง ก็ไม่เคยคิดเลยว่าเราอยู่มานาน ฉันก็เป็นของฉันอยู่แบบนี้ ไปเรื่อยๆ เราอยู่ในวงการแล้ว มันเลยไม่เห็นถึงความลำบากหรือน้อยเนื้อต่ำใจ เมื่อไหร่จะดังขนาดนั้น ไม่ได้คิดเลย มันเหมือนเราทำงานประจำ แค่ออกจากบ้านตี 5 กลับบ้าน 4 ทุ่ม”

พอนักแสดงที่เซ็นสัญญาช่องมีชื่อเสียงก็มักเลือกที่จะไม่ต่อสัญญา เพื่อรับงานและผลตอบแทนได้สะดวกใจมากกว่า แต่สำหรับแจ็คกี้กลับมองอีกมุม 

“ทุกวันนี้ทางช่องก็ยังดูแลอย่างดีมาก ที่ผ่านมาช่องให้โอกาสแจ็คกี้มาตลอด หลายคนอาจจะบอกว่าโดนละเลย ผู้ใหญ่ไม่เห็น แต่ที่ผ่านมาแจ็คกี้ไม่เคยว่างงานเลย มีงานตลอด เขาให้เงินในการเลี้ยงชีพมาตลอด ดังนั้นก็ต้องขอบคุณช่องสามที่ให้โอกาสแจ็คกี้มาตลอด ทุกวันนี้แจ็คกี้ยังมีสัญญากับช่องอยู่ และยังมีอยู่อย่างต่อเนื่องไม่ได้ถึงใกล้เวลาหมด ไว้ใกล้ถึงเวลาค่อยมาคิดอีกทีก็ไม่ได้สายเกินไป“

“แจ็คกี้ถูกสอนมา นักแสดงหญิงที่ดีก็จะต้องเรียบร้อยไม่หัวเราะ ฮะๆ แบบที่เราทำ แต่แจ็คกี้รู้สึกว่าเรากำลังจะแก่ อยากเป็นตัวเองจังเลย อยากมีช่องทางในการเป็นตัวเอง เลยมาลองทำออนไลน์ดู” ประกอบกับช่วงนั้นเป็นช่วงล็อกดาวน์โควิดด้วย เลยเริ่มต้นตั้งกล้องไลฟ์จริงจัง แม้วันแรกจะมีคนดูเพียงหลักสิบ แต่เธอก็ไม่ท้อ 

“ละครคือสิ่งที่แจ็คกี้รักและจะไม่หยุดทำ ไม่หยุดเล่นละครเด็ดขาด แต่เราก็ต้องนึกถึงอนาคต วันนี้เรายังมีงานละครเพราะยังสาวยังสวยอยู่

แต่ถ้าวันนึงแก่ไป เราจะรับบทแม่ ถ่ายละครตรากตรำไหวไหม หรือจะหาธุรกิจที่พอจะประคับประคองกันได้

ถ้าอยากมีให้ไปลงเงินก็ไม่ไหว เลยหาช่องทางอื่นที่สร้างเงินให้เราได้ และเป็นตัวเองเต็มที่”

ผู้เขียน : Bouquet Talk