หลายๆ คนคงจะรู้จัก ก้อย อรัชพร โภคินภากร กันดีอยู่แล้ว เพราะเธอนั้นเปิดตัวด้วยการเป็นนักแสดงวัยรุ่น และค่อยๆ พัฒนาฝีมือและสั่งสมชื่อเสียงของตัวเองมาเรื่อยๆ ก่อนจะผันตัวมาเป็นยูทูบเบอร์จนมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักในวงกว้างมากขึ้น 

วันนี้ เรามีโอกาสได้พูดคุยกับ ก้อย อรัชพร ที่ตอนนี้กำลังมีผลงานภาพยนตร์เรื่อง Faces of Anne ที่กำลังเข้าฉายโรงภาพยนตร์อยู่ตอนนี้

เราจึงไม่พลาดที่จะอัปเดตชีวิตของเธอหลังจากที่มาเป็นยูทูบเบอร์อีกอาชีพที่ก้อยประสบความสำเร็จ มีรายได้ให้ดูแลตัวเองและครอบครัวได้เป็นอย่างดี ซึ่งก้อยก็พร้อมเล่าถึงเส้นทางชีวิตการเป็นยูทูบเบอร์ของตัวเองให้ฟังว่า 

“สำหรับการทำช่องยูทูบเป็นความโชคดีค่ะที่ทำในช่วงเวลาที่เหมาะสม เป็นช่วงโควิดที่คนไม่ได้มีอะไรทำขนาดนั้น ต้องยอมรับว่าเป็นความโชคดีบวกกับเคมีที่ถูกต้องของการเป็นเพื่อนกันจริงๆ

ดีใจที่มาจนถึงจุดนี้ แต่ก็อย่างที่บอกว่า พอเราทำโซเชียลขึ้นมา สิ่งที่เราพยายามจะคิดเพิ่มขึ้นมันมี แต่ช่วงแรกๆ จะคิดว่าเป็นตัวเอง อยากทำอะไรก็ทำ เราก็แค่พรีเซนต์บางอย่างออกไป

แต่พอเจอดราม่าและผ่านอะไรหลายๆ อย่างมาก พร้อมกับตกผลึกก็ได้รู้ว่า เมื่อเราขึ้นมา ยูทูบก็เหมือนเป็นสื่อหลักสื่อหนึ่ง แปลว่ามันมีผลกระทบกับคนดู และพยายามคิดว่าคอนเทนต์ไหนจะเป็นการยกระดับเขาบ้าง ไม่ได้จะเอาเฮฮาปาหี่ไปวันๆ

ก็พยายามคิดคอนเทนต์ให้มันหลากหลายขึ้น เพราะตัวเราเองเวลาดูสื่อยังเติบโตมาเป็นเราในแบบทุกวันนี้ จากสื่อหลายๆ อย่าง และก้อยก็เชื่อคนที่ดูเราก็คงจะได้อะไรไปหล่อหลอมตัวเขาเหมือนกัน ก็อยากจะคิดคอนเทนต์ให้มันสร้างสรรค์ขึ้น”

เราถาม ก้อย อรัชพร ว่า แล้วคอนเทนต์แบบไหนที่ทำแล้วได้ยอดวิวดี คนดูถล่มทลาย ซึ่งก้อยก็เล่าให้เราฟังว่า 

“มันก็ผสมๆ กันไปนะ ไม่น่าเชื่อว่าบางอันจะยอดดี อย่างการเปิดรายได้ของสายงานนี้มันได้เงินเท่าไหร่ เป็นข้อมูลมากๆ แต่มันก็มีคนที่อินและดึงคนอีกกลุ่มหนึ่งเข้ามา คนที่เขาอยากรับรู้ข้อมูลพวกนี้จริงๆ

และช่องยูทูบมันก็เหมือนช่องหนึ่งที่เราสามารถทำรายการได้หลายรูปแบบ บางคนชอบวาไรตี้ บางคนชอบแบบมีความรู้สอดแทรกอยู่ และไหนๆ เราก็เรียนมาทางนี้ ก็พยายามใส่ข้อมูลเข้าไป ทำมา 2 ปีแล้ว มันเร็วมากเหมือนกันนะ”

และสิ่งที่เราอยากรู้ว่าหลังจากที่ ก้อย อรัชพร มาทำรายการยูทูบได้อะไรจากมันบ้างนอกจากรายได้ที่มหาศาล ซึ่งก้อยได้เล่าถึงสิ่งที่เธอได้จากมันให้เราฟังว่า 

“เรื่องรายได้ถือว่าเป็นจำนวนเงินที่เราก็สร้างชีวิตเราได้ ตั้งตัวได้ เลี้ยงตัวเองได้ และนอกจากรายได้ การทำช่องยูทูบมันทำให้ก้อยโตขึ้นด้วย ไม่ใช่เพราะทำสิ่งนี้นะ

แต่เพราะก้อยได้เจออะไรระหว่างทางที่ก้อยทำ ทำไปพูดแบบนี้คนมองเรายังไง ทำแบบนี้คนไม่ชอบเราจะแก้ไขมันยังไง ก้อยเคยโกรธมากที่มีคนมาด่าก้อย

ตอนนั้นมีหลายอารมณ์มาก โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ มาด่าอะไรฉัน จะอะไรนักหนา ด่าพ่อล่อแม่ เวลาคนด่าเขาด่าจริงๆ และก้อยเป็นคนที่พื้นฐานไม่ยอมคนไง ไม่ชอบให้ใครมาด่า ก็โทรไปคุยกับเขาด้วยนะ

คือก้อยอ่ะพิมพ์ไปถามเขาว่า ที่พิมพ์มาเนี่ยแค่อยากด่าเฉยๆ หรือว่าอยากคุยกับก้อย คือก้อยคิดว่าคนเราไม่จำเป็นต้องมานั่งด่ากันแบบนี้ก็ได้ อยากรู้จักกันก็คุยกันดีๆ ก้อยบอกให้เขาส่งเบอร์มา แล้วเขาก็ส่งเบอร์มา

คุยกันถึง 6 โมงเช้า และนั่นคือคนเดียว คือก้อยก็เป็นบ้า คุยกันตั้งแต่ 3-4 ทุ่ม ตอนนั้นก้อยคะนองมาก ก้อยอยากอธิบายว่าทำไมถึงทำแบบนั้น คนทักมาเยอะมาก ก้อยตอบทุกคน และเขาก็ส่งเบอร์มาเลยคุยกัน

พอได้คุยกัน สิ่งที่เรียนรู้มาคือนี่แค่พยายามทำให้คนเดียวเข้าใจเรานะ ยังใช้เวลาจนถึงเช้า แล้วถ้าคนเป็นหมื่นเป็นแสนเป็นล้านคนต้องใช้เวลาอธิบายนานแค่ไหน ต้องใช้เวลาทั้งชีวิตเลยมั้ง

เลยรู้สึกว่ามันเหนื่อยมากเลยที่จะทำให้คนเข้าใจ คุยกับเขาวันนั้นเราได้อธิบาย เขาได้อธิบาย เราขอโทษเขา เขาขอโทษเรา พอได้พยายามทำให้ใครเขาใจเรา สุดท้ายมันก็ตีกลับมาบอกว่า สุดท้ายเราทำแบบนี้กับทุกคนไม่ได้จริงๆ ก็เลยปล่อยวาง ร่างกายก็มีภูมิคุ้มกันเอง คนด่ามาก็รับรู้”

แล้วก้อยเหนื่อยมั้ยกับการทำรายการในยูทูบ ที่ต้องพรีเซนต์ตัวเอง พอทำมากๆ แล้วมันเหนื่อยมั้ยที่จะต้องดึงความเป็นตัวเองออกมาเพื่อหารายได้ เพื่อยอดวิว ก้อย อรัชพร ตอบคำถามนี้ว่า

“เหนื่อยเหมือนกันนะคะ แต่ข้อดีคือทำกับเพื่อน พอทำกับเพื่อนมันมีคนมาแชร์ เวลาโดนด่าก็มีเพื่อนมาแชร์ ไม่ได้โดนคนเดียว หรือเวลาเหนื่อยๆ เพื่อนก็จะคอยเชียร์อัป มันมาช่วยกัน หรือถ้าบางทีก้อยเหนื่อยไม่มีแพชชั่นในการเอนเตอร์เทนคน ก้อยก็จะไปเล่นละครเวทีเพื่อเติมตัวเอง

ถามว่ามีการวางตัวตนไว้มั้ยว่า ในโซเชียลจะเป็นแบบไหน คือเราไม่เคยตั้งคาแรกเตอร์ตัวเองว่าจะต้องเป็นคนแบบนี้ดีกว่า แต่จากการที่เป็นตัวเราที่ถูกอัปเอนเนอร์จี้

เพราะถ้าก้อยสบายๆ ก้อยจะพูดเสียงเรียบๆ เพราะถ้าพูดแบบนี้อาจจะดึงคนไว้ไม่ได้ แต่ก็ยังเป็นตัวเอง แต่อยู่ในจุดที่มีพลังงานสูงหน่อยแค่นั้นเอง ซึ่งเป็นตัวก้อยในพาร์ทหนึ่ง”

เพราะก้อยดูประสบความสำเร็จในการทำยูทูบ เลยมีคนอยากเป็นเหมือนก้อยบ้าง พวกเขาต้องทำอย่างไรถึงจะประสบความสำเร็จ งานนี้นักแสดงสาวเผยเทคนิคให้ฟังว่า 

“ก้อยสนับสนุนให้ทุกคนทำยูทูบตลอดนะ เพราะมันง่ายที่คนจะได้พรีเซนต์อะไรบางอย่าง ถ้าแค่ชอบอะไรบางอย่าง เช่น แต่งรถ ก็แค่ทำคลิปลงยูทูบ แต่ไม่ต้องคาดหวังยอดวิวนะ แต่มันจะมีคนที่เห็นและชอบสิ่งเดียวกันมารวมกัน

ก้อยเห็นบางช่อง ยอดไม่ได้เป็นหลักแสน มีแค่หลักหมื่น แต่มันเป็นหลักหมื่นที่ลูกค้าเข้า เพราะมันตรงกลุ่มเป้าหมาย มันเป็นการลงทุนที่น้อย

แค่หยิบโทรศัพท์มาเครื่องหนึ่ง แล้วเป็นตัวเองทำไปเรื่อยๆ มันไม่มีอะไรเสียหาย วันหนึ่งถ้ามันไปโดนกลุ่มๆ หนึ่ง มันก็จะเป็นฐานของคน และมีพื้นที่เอาไว้แชร์ตัวตนกับคนอื่น ก้อยสนับสนุนให้คนทำยูทูบนะ”

จากนั้นเราถามเรื่องรายได้จากการทำช่องยูทูบต่อเดือนมันน่าตื่นตาตื่นใจขนาดไหน ซึ่ง ก้อย ก็เล่าให้เราฟังแบบไม่มีปิดบังว่า  

“จริงๆ แล้วด้วยยอดตอนนี้ยูทูบเขาเปลี่ยนอัลกอริทึมไปเยอะ ก่อนหน้านี้ยูทูบเบอร์รุ่นแรกๆ บอกเลยว่า รวย แต่ยุคหลังๆ มันแชร์มาร์เก็ตติ้งกันเยอะมาก คนเยอะมาก

ปกติเขาบอกว่า 1 ล้านวิว จะได้ประมาณ 1 หมื่นบาทต่อคลิป แต่เดี๋ยวนี้ไม่ถึงแล้ว ช่องก้อยก็มีคนดูหลักแสนแล้ว มันก็เฉลี่ยๆ กันไป”

เราถามก้อยต่อทันทีว่า ตอนที่ทำอะไรยอดวิวก็พีก แต่พอผ่านมาระยะหนึ่งเหมือนคนเริ่มจับทางได้ ยอดวิวมันเริ่มน้อยลง มีนอยด์บ้างมั้ย ก้อย อรัชพร ตอบเราว่า 

“ทุกคนจะต้องอยู่ในจุดที่ต้องยอมรับให้ได้ว่าไม่มีทางที่เราจะอยู่ตลอดไปอยู่แล้ว และตอนนี้ช่องก้อยก็เป็นช่องที่รวมคนที่อยากดูเราจริงๆ ช่วงแรกๆ อาจจะเป็นเพราะว่ามันใหม่ คนเราชอบอะไรใหม่ๆ ที่แปลกตา

แต่พอวันหนึ่งมันก็จะเหลือแต่คนที่มันซิงก์กับเราจริงๆ ที่มาดูคอนเทนต์ของเรา ตอนแรกที่ยอดน้อยก็กังวล คุยกันว่าจะทำอะไรดี แต่สุดท้ายเราก็ทำอะไรให้มันหวือหวามากกว่านี้ไม่ได้ เพราะมันไม่ใช่ตัวตนเรา

สุดท้ายก็ต้องทำในแบบที่เป็นตัวตนเรา และหาอะไรแปลกใหม่ที่เราอินไปเรื่อยๆ ทำ คนที่อินกับเรา คนก็จะมาดู แต่ถ้าเขาไม่อิน เขาก็ไม่ดู ก็พยายามพัฒนาคอนเทนต์ บางคลิปมันก็ไม่ได้โดน บางคลิปเราอินมาก แต่ยอดไม่ได้เยอะก็มี

แต่ต้องยอมรับว่าคนชอบคอนเทนต์ที่แซ่บๆ มันๆ ฟาดๆ แรงๆ แต่จะให้พวกเราทำอะไรฟาดๆ แรงๆ ทุกคอนเทนต์ก็ไม่ไหว มันก็ต้องมีชีวิตบ้าง อะไรที่เราอยากทำบ้าง ก็ยังพูดกับเพื่อนเสมอว่า ถ้าเราอยากทำ ยอดอาจจะไม่ได้เวิร์ก แต่มันคือการทำในสิ่งที่เราอยากทำ ไม่ได้ทำเพราะต้องการจะเอายอด มันคงไม่มีความสุข

แต่เราก็ต้องทำการบ้านหน่อยนะว่าคนอยากรู้เรื่องอะไร ประเด็นสังคมคืออะไรในตอนนี้ แต่ไม่ได้เต้นตามยอดวิวขนาดนั้น ต้องมีบาลานซ์ ทำตามกระแสนิดๆ หน่อยๆ เพราะพอมียอดวิว สิ่งอื่นๆ ก็จะตามมา

เช่น ลูกค้า การงาน แค่ต้องมีบาลานซ์ แต่ไม่ได้ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ยอดวิวก็ไม่ใช่ทางของเรา 3 คน มันคงจะเจ็บปวดเกินไปหน่อย

ถามจริงๆ เพราะต้องทำงานแบบนี้ ว่างก็ต้องดูเทรนด์ว่าคนสนใจ ฮิตอะไรอยู่ ก้อยมีอารมณ์เบื่อโซเชียลบ้างมั้ย และถ้าเบื่อ ก้อยทำอย่างไร ซึ่งนักแสดงสาวเปิดใจเล่าให้ฟังว่า 

“มันก็มีเบื่อเหมือนกันค่ะ แต่พอรู้ตัวก็จะหยุดไปทำอย่างอื่น อยากเช่นไปเรียนแอ็กติ้งไม่ใช่เพราะอยากได้แอ็กติ้งนะ แต่เรียนเพราะเป็นการผ่อนคลายตัวเอง ก้อยรู้ว่าตัวเองชอบทำอะไร และไม่ชอบทำอะไร

พอเรารู้ว่าชอบทำอะไร ก็สิ่งไปหาสิ่งนั้น พอได้อยู่กับมัน มันก็จะเติมพลังงานให้กับเราได้ หรือบางทีก็อยู่กับหมา อยู่กับแฟน ไปหาแม่ ก็โอเคแล้ว แค่ต้องบาลานซ์มันให้แค่นี้”

สำหรับภาพยนตร์เรื่อง Faces of Anne ก้อย อรัชพร ก็เป็นหนึ่งในนักแสดงนำของภาพยนตร์เรื่องนี้ เราจึงถามก้อยสำหรับการทำงานเรื่องนี้เป็นอย่างไรบ้าง ซึ่งเจ้าตัวก็เล่าให้เราฟังว่า 

“น่าจะเป็นภาพยนตร์ที่รวบรวมนักแสดงหญิงเอาไว้เยอะที่สุดตั้งแต่หนูเคยเห็น รู้สึกว่าเป็นเรื่องที่ตอนอ่านบท Pressing และใหม่สำหรับประเทศเรามาก

ก้อยเชื่อว่านักแสดงทุกคนที่มาเล่นเรื่องนี้ก็อยากจะเล่นด้วยความเมามันนี้ เป็นมิติใหม่ของวงการหนังไทย รวมถึงเชื่อในตัวพี่คงเดช และพี่ปอม ราสิเกติ์ และเมื่อวานได้ดูรอบสื่อกับเพื่อนๆ ก็รู้สึกชอบ เป็นแนวใหม่จริง และได้เห็นการแสดงของแต่ละคน

คำว่ามิติใหม่ สำหรับก้อยคือเราอาจมีหนังทริลเลอร์เท่าไหร่ แต่ Thriller แบบ Psycho นิดๆ ค้นหาจิตใจมนุษย์แบบนี้ รู้สึกว่าใหม่ การใช้นักแสดงปริมาณเท่านี้ก็ใหม่

บวกกับ Art และ Visual สีสันของภาพ ก้อยยังไม่เคยเห็นหนังสไตล์นี้ในไทยเท่าไหร่ เป็นหนังที่สะท้อนจิตใจคน เป็นตัวแทนของคนยุคใหม่มาก

ยิ่งเด็กวัยรุ่นน่าจะมีคำถามที่เป็นประเด็นสังคมที่ผู้กำกับ พี่คงเดช และพี่ปอม ฝากเอาไว้ในหนัง แล้วพอเขาไปดู เขาน่าจะฉุกคิดอะไรได้ มันเป็นการตามหาตัวตนที่คนเราพยายามหาว่าเราคือใคร

และหลายๆ คนก็อยากเป็นคนโน้นคนนี้ โซเชียลมีเดียมันมหาศาลมากๆ เราเสพสื่อทุกวันด้วยความรู้สึกว่าเราอยากจะเป็นใครบางคน เราเห็นคนนั้นสวยจัง คนนี้เขาเก่งจัง

เราเห็นคนประสบความสำเร็จเต็มไปหมด แล้วคุณอ่ะคือใคร และต้องการอะไร เราทุกคนอยากมีตัวตน อยากรู้ว่าตัวเองเป็นแบบไหน ต้องการอะไรทั้งนั้น

อันนี้เป็นสิ่งที่หนูได้จากการดูหนังเรื่องนี้ รู้สึกว่ามันเจ็บปวดเหมือนกันนะกับการที่เราใช้ชีวิตอยู่แล้วรู้สึกว่าไม่ได้พอใจอะไรตัวเองขนาดนั้น หรือบางทีใช้ชีวิตไปแล้วรู้สึกว่ามันดีมั้ยวะ ทำไมคนนี้เขาดูดีจัง

สิ่งที่มันเกิดขึ้น เช่น ทำไมต้องมีแอ็กหลุม หรือแอ็กเคาน์ปลอม บางทีเราก็มีอวตาร บางทีที่เราต้องมีหลายๆ อันเพราะเราไม่พอใจพื้นฐานความเป็นเรา หรือเราไม่สามารถแสดงตัวตนอันแท้จริงของเราได้หรือเปล่า บางคนอาจจะใช่ บางคนอาจจะไม่ใช่ เรื่องนี้ดูไปก็ตื่นเต้นด้วย และตอนดูจบมันตั้งคำถามกับชีวิตเราดี

ในส่วนพาร์ทของก้อยมีความยากของหนังเรื่องนี้คือ ผู้กำกับพี่คงเดชและพี่ปอมให้บทนักแสดงไม่ครบ ทุกคนไม่รู้ตอนจบ อย่างก้อยรู้แค่ในส่วนของตัวเอง พอมีคนมาเล่นหลายๆ แอน เราต้องให้เกิดแอน Universe (ยูนิเวิร์ส) เดียวกัน

นักแสดงหญิง 30 คนที่มาอยู่รวมกัน ต้องมี energy มวลและเรื่องเดียวกัน คนจะไม่ได้เห็นก้อยในสภาวะอารมณ์นี้บ่อยๆ อารมณ์ในเรื่องนี้ค่อนข้าง Extreme ในหลายจุด เป็นสิ่งที่เราต้องทำการบ้าน

และแอนในเรื่องที่ก้อยเป็น สะท้อนในมุมด้านเห็นแก่ตัว แอนก้อยมันอยู่ในภาวะที่ต้องตัดสินใจว่าจะเป็นคนดี หรือเอาตัวรอดดีวะ พูดตรงๆ คนเราทำบุญสุดท้ายแล้วก็คือเราอยากให้ตัวเราเองรู้สึกดี เรื่องนี้ก็เหมือนตีแผ่ความจริงของมนุษย์บางอย่าง”

เพราะอะไรคนต้องไปดูหนังเรื่อง Faces of Anne งานนี้ ก้อย อรัชพร ก็ได้เล่าให้ทุกคนที่ยังลังเลที่จะไปดูหนังเรื่องนี้ว่า 

“จริงๆ ก้อยว่านะ การที่เขาตั้งชื่อว่าแอน เพราะชื่อนี้มีเยอะมาก เหมือนฟีลลิ่ง บ็อบของฝรั่ง ก้อยว่าเขาสร้างชื่อนี้ขึ้นมาเพราะในชีวิตคนเราต้องรู้จักคนชื่อแอน แต่แค่นำว่า แอนแบบไหนที่คุณอยากจะเป็น แอนแบบนี้คุณพอใจหรือยัง แอนแบบไหนที่คุณพอใจกันแน่

พอเข้าไปดูอาจต้องโฟกัสที่หนังนิดนึง ทุกๆ การกระทำมีความหมาย และเขาคงคิดมาให้มันเชื่อมต่อกัน อาจจะไม่ใช่อะไรที่แบบชิลๆ และก้อยเชื่อว่าถ้าโฟกัสก็จะได้ในสิ่งที่ผู้กำกับอยากจะสื่อค่ะ หนังพี่คงเดชและพี่ปอม มักจบแบบปลายเปิดให้คนไปคิดต่อเอง แต่ละคนก็ตีความกันเองก็จบแบบนั้นค่ะ

ใครที่อยากไปดู อย่ารอช้านะคะ ไปชมกันได้แล้ววันนี้ เป็นหนังแนวใหม่ อย่างน้อยสมมติว่าคุณเป็นคนที่รู้จักตัวเองดีอยู่แล้ว ก็จะได้เห็นสภาวะของโลกปัจจุบันที่เชื่อว่ามีคนจำนวนมากที่อาจรู้สึกร่วมกัน อยากให้ไปชมกันค่ะ”.

ผู้เขียน : จันทร์เจ้าขา

กราฟิก : Jutaphun Sooksamphun, Varanya Phae-araya