“อยากไปลองอยู่ในที่ที่สงบสำหรับจิตใจเรา เหมือนอยู่ในที่ไม่มีความคาดหวังที่สูง เหมือนถ้าเราอยู่ที่ไทย เราเองยังคาดหวังตัวเองเลย แต่พอไปอยู่ที่โน่น หนูไม่ได้ทำงาน เราไปเที่ยว ไปเล่น หนูจะเละเทะก็ได้ ไปชิลกับเพื่อน เที่ยวเล่นอะไรก็ได้ โดยที่ตัวหนูเอง อยากลองทิ้งความหวังที่ตัวเองตั้งไว้ในการทำงาน อยากลองทิ้งบ้าง ทิ้งความคิด

เพราะอยู่ตรงนี้ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า จะทำอะไรก็ต้องคิดให้ถี่ถ้วน แต่ไปอยู่โน่นทำอะไรก็ได้ อยากนิสัยไม่ดี เช่น ตามใจตัวเอง อยากเที่ยวก็เที่ยว โดดเรียนก็โดด อยากไม่มีวินัยบ้าง อยากลองเป็นเด็กทั่วๆ ไปบ้าง ที่ไม่ต้องคิดอะไร”

ซึ่งณิชาได้เล่าต่อว่า การที่รับงานละครติดกันเป็นเวลาหลายปี ทำให้เธอกลายเป็นหุ่นยนต์เข้าไปทุกที ซึ่งตรงข้ามกับอาชีพนักแสดงที่ต้องสวมบทบาทเป็นตัวละคร ไม่ใช่หุ่นยนต์ ดังนั้นการได้ไปเจอสิ่งใหม่ๆ ผู้คนใหม่ๆ ย่อมทำให้ได้เรียนรู้มุมมองของมนุษย์มากขึ้นด้วย