คอนเสิร์ตที่ผ่านมาเป็นอย่างไรบ้าง?
บิวกิ้น “ดีใจที่ผ่านมันมาได้ครับ เพราะจริงๆ แล้วมันก็เป็นความท้าทายครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิตครั้งหนึ่ง ที่ผมมีโอกาสได้ลงไปทำอะไรหลายๆ อย่าง ได้พัฒนาตัวเอง ทั้งเรื่องของการเพอร์ฟอร์ม การร้อง ก็รู้สึกว่าเราได้เก่งขึ้นอีกระดับหนึ่ง แล้วก็ได้ท้าทายตัวเองเยอะเหมือนกันครับ ดีใจที่ผ่านมันมาได้จริงๆ เพราะมีอะไรหลายๆ อย่าง ที่เราก็ไม่คิดว่าเราจะทำมันได้

หลายคนบอกว่าหลายโชว์เซอร์ไพรส์มาก?
บิวกิ้น “ผมว่าพอมันเป็นคอนเสิร์ตเดี่ยวครั้งแรก เราก็พยายามจะทำอะไรให้มันพิเศษ สมกับการเป็นคอนเสิร์ตเดี่ยวครั้งแรก อยากให้คนมา แล้วเราก็รู้สึกว่ามันไม่ได้เป็นเหมือนที่ผ่านมา ที่ทุกคนอาจจะเคยเห็นหรือรู้สึกดีเท่าเดิม ผมรู้สึกว่ามันต้องดีกว่าเดิม พิเศษกว่าเดิม เราก็ดีใจที่สุดท้ายแล้วคนชื่นชอบ และได้รับความรู้สึกที่ดีกว่าที่เคยเป็นกลับบ้านไป”

เห็นมีซีนจูบที่เปิดตัวเราสองคน?
พีพี “มันก็มีสั่นๆ บ้าง เพราะมันค่อนข้างสูง แต่ว่าเราก็ได้ซ้อมกันมาแล้ว สำหรับซีนนั้น”

บิวกิ้น “ซ้อมตอนไหนๆ”

พีพี “ซ้อมหลายตอนมาก พีขอฟ้องเลย คอนเสิร์ตนี้นะ หนูซ้อมยิ่งกว่าคอนเสิร์ตหนูอีกนะ เหนื่อยก็เหนื่อย ร้องเพลงก็เยอะ ค่าตัวก็ไม่ได้นะ

จ่ายเป็นอะไร?
(บิวกิ้นทำเหมือนจะหอมแก้ม มองหน้า พีพี แล้วถามยิ้มอะไร)

พีพี “ฟรีก็ได้ พี่ไปดูภาพได้เลย หนูไม่ได้สมยอม มาขโมยจูบแรกของหนู”

งั้นวันนี้เราจูบคืน?
พีพี “อะไรเนี่ย (เขิน) จังหวะนั้นก็ตกใจนิดนึงครับผม แต่ก็เล่นๆ กันนี่แหละครับผม”

บิวกิ้น “โอ๊ย ตกใจนิดนึง ทำเป็นตกใจ โถ แหม (หัวเราะ)”

แฮชแท็ก #พีพีชนะ ยังไงก็ชนะตลอดไป?
พีพี “เพราะพีไม่ได้เกิดมาเพื่อแพ้ (ยิ้ม) แต่วันนี้ชนะไม่ได้ เพราะว่าต้องให้ไอคอนสยามเขา”

คอนเสิร์ตวันที่ 2 ก็มีเสียน้ำตา?
พีพี “(หันไปถามบิวกิ้น) ทำไมร้องไห้”

บิวกิ้น “ก็พีพีแหละบิวต์ พีพีเขารู้อยู่แล้วว่าทำยังไงจะร้องไห้ เขาก็ตั้งใจจี้ให้ผมร้องไห้”

พีพี “ใครจะไปรู้”

บิวกิ้น “เธอแหละรู้ จริงๆ ร้องตั้งแต่วันรันทรูเลยครับ มันทุกวันเลยครับ หมายถึงว่าพอเนี่ย เราเล่นๆ กันอย่างนี้ นานๆ เราจะแบบ… ผมว่าด้วยความที่เราอยู่ด้วยกันทุกวัน เราคุยกันตลอด เราก็ไม่ค่อยได้พูดอะไรที่มันเปิดอกคุยอะไรจริงจัง แต่ว่าเราก็จะรู้ว่าทุกครั้งที่เราคุยกันในบริบท หรือว่าในเนื้อหาแบบนั้น มันก็จะไปทัชความรู้สึกเรา นี่ร้องก่อนทุกที (ชี้ที่พีพี) พีพีร้องก่อนทุกวันนะ”

พีพี “ร้องตั้งแต่ห้องซ้อมแล้วครับ จริงๆ ดีใจกับเขาแหละครับผม ไม่ค่อยได้มีโอกาสได้พูดแสดงความยินดีอะไรกันมาก เพราะเราอยู่ด้วยกันทุกวันอยู่แล้ว เราทำงานด้วยกันบ่อย พอได้มีโอกาสได้พูดความในใจ ดีใจกับเขาจริงๆ”

บิวกิ้น “ไหนพูดสิ”

พีพี “ไม่พูดหรอก เดี๋ยวได้ร้องไห้ตรงนี้หรอก ก็ดีใจกับเขาครับผม คอนเสิร์ตครั้งแรกเขาตั้งใจมากๆ เราเห็นเขามาตั้งแต่ 7-8 ปีที่แล้ว ตั้งแต่เขาขึ้นเวทีโรงเรียน จนมาถึงวันนี้เขามีคอนเสิร์ตเดี่ยวของตัวเอง เราก็รู้สึกว่าเขาประสบความสำเร็จมากๆ จริงๆ เราก็ภูมิใจในตัวเขามากๆ”

หลายคนอยากเห็นคอนเสิร์ตคู่กัน?
พีพี “บิวกิ้นเขาจะอยากทำเหรอพี่”

บิวกิ้น “พีพีๆ พีพีตอบดีกว่า เพราะยังไงผมก็ต้องตามพีพีอยู่แล้ว เพราะฉะนั้นให้พีพีตอบดีกว่า”

พีพี “คอนเสิร์ตคู่ใช่ไหมครับ มันเป็นเรื่องของอนาคต พีก็ไม่สามารถตอบได้ เพราะว่าตอนนี้พีพีปวดหัว ปวดหัวพี่ตอนนี้มันสามสี่ทุ่มแล้วเนี่ย มันเป็นเวลานอนแล้ว”

บิวกิ้น “ก็ตามพีพีแหละครับผม ถ้าเขาอยาก โอ๊ย ปวดหัว (หัวเราะ) คือถ้าเขาอยากทำผมก็ยินดีทำแล้ว ก็แฮปปี้ทำอยู่แล้วครับ อยู่ที่เขา”

คิดโชว์ให้หรือยัง?
บิวกิ้น “หา เดี๋ยวสิ อย่าเพิ่งชงสิ รอพีพีครับ แล้ววงเล็บเป็นรอคิวของพีพีด้วยนะ ของผมง่าย”

พีพี “ถามว่าอยากชี้แจงอะไรไหม ไม่ชี้แจงดีกว่า เขาก็ตั้งใจทำงานไง เราก็ชื่นชม (ราชมังฯ?) โห จะมีคนดูหรือเปล่า”

บิวกิ้น “ที่ไหนก็เดินไหวครับ”

พีพี “ระดับนี้ บิวกิ้นเขาไม่เดินแล้ว เขาต้องลอย”

บิวกิ้น “ลอยเพราะอะไร ผมมีสลิง ตั้งไจทำโชว์ไง พี่ได้สาระบ้างไหมครับตั้งแต่คุยกันมา (หัวเราะ)”

อัปเดตอาการป่วยคุณแม่ของพีพี?
พีพี “คุณแม่ได้กลับบ้านแล้วครับ เมื่อวานเพิ่งกลับมาวันแรก จริงๆ คุณแม่ก็ดีขึ้นเรื่อยๆ ครับ มีพยาบาลมาดูแลอยู่ที่บ้านด้วย แล้วอาการต่างๆ ก็เริ่มดีขึ้นแล้ว จะมีการเช็กอัปคุณแม่ทุก 2 อาทิตย์หรือ 1 อาทิตย์ ก็ไปตามที่คุณหมอสั่ง แต่ว่าคุณแม่ก็จะมีอาการลืมเรื่องราวบางอย่างไปนิดหนึ่ง แต่ก็ยังด่าหนูได้อยู่ (ยิ้ม) คือตามอาการครับ ถ้าร่างกายเขาดีขึ้นเรื่อยๆ แบบนี้ มันก็จะค่อยๆ กลับมา ช่วงนี้เขาไม่เล่นโทรศัพท์เลย เหมือนเขาลืมวิธีเล่นเฟซบุ๊กพวกนี้ไปด้วย พวกโซเชียลมีเดีย”

คุณหมอบอกไหมว่าอาการตรงนี้เกิดจากอะไร?
พีพี “คือจริงๆ พีว่าเรื่องพวกนี้มันก็เกิดจากอาการอักเสบทางสมองและตัวโรคที่เขาเป็นด้วย ก็คือภูมิคุ้มกันทำลายตัวเอง มันก็เลยทำให้มีเอฟเฟกต์กับเรื่องเมมโมรี่บางอย่างของเขาไปด้วย”

เหมือนก่อนหน้านี้เราเครียด ตอนนี้โล่งไหม?
พีพี “ตอนนี้โล่งครับ คือจริงๆ โล่งแต่คุณแม่เริ่มตื่นที่ไอซียู ก็เริ่มรู้สึกสบายใจขึ้นแล้วครับ เหมือนเราทุกคนก็พยายามเฝ้ารอกันอยู่ ว่าเขาจะดีขึ้นไหม เหมือนการรักษามันแอ็กทีฟจริงๆ หรือเปล่า แต่พอเขาตื่นขึ้นมา แล้วเขาจำชื่อเราได้ จำคนในครอบครัวได้ และจำเพื่อนๆ ได้ ก็ดีใจมากๆ กับบิวกิ้นเขาก็จำได้ เขาเรียกชื่อคนแรกเลย”

บิวกิ้น “มันก็คือการไปให้กำลังใจทั้งคุณแม่เขา แล้วก็ตัวพีพี แล้วก็คุณปะป๊าพีพี พี่สาวพีพี ก็เป็นการให้กำลังใจทั้งครอบครัวมากกว่า เพราะว่าเวลามีปัญหาอะไร เราก็ช่วยกันอยู่แล้ว เพราะว่าสุดท้ายแล้วเราช่วยอะไรกันได้ ทั้งทางใจ ผมก็เต็มที่อยู่แล้ว และก็กลับกันวันหนึ่งถ้าผมมีปัญหา พีพีก็พร้อมที่จะช่วยผม”

พอคุณแม่กลับมามีบ่นอยากทานอะไรเป็นพิเศษไหม?
พีพี “เหมือนพฤติกรรมเขาเปลี่ยนนิดหนึ่ง จากคนที่เคยกินเผ็ด เขาก็จะไม่อยากกินเผ็ดแล้ว คือช่วงนี้กินอะไรไม่ค่อยได้ด้วยครับ เหมือนเขาเคยใส่เครื่องช่วยหายใจมา มันยังมีแผลอยู่ในช่วงคอช่วงปาก เขาก็ยังกลืนได้ยาก และก็ต้องทำกายภาพเรื่อยๆ”

คุณหมอสั่งห้ามหรือดูแลอะไรเป็นพิเศษไหม?
พีพี “พอเป็นโรคเกี่ยวกับภูมิคุ้มกัน คุณหมอก็อาจจะห้ามออกไปตะลอนๆ ใช้ชีวิตข้างนอกเยอะๆ เพราะกลัวเสี่ยงจะติดเชื้อ เพราะว่ามีโอกาสจะติดเชื้อง่ายกว่า”