ด้วยเรตติ้งสูงถึง 9.8 ของเว็บตูนยอดนิยมเรื่อง เทสต์ ออฟ ฮอร์เรอร์ (Tastes of Horror) จาก กาเกาเพจ (KakaoPage) ในเกาหลี จึงไม่แปลกที่เรื่องราวน่าประหลาดและสยองขวัญใน เทสต์ ออฟ ฮอร์เรอร์ จะถูกดัดแปลงเป็นภาพยนตร์ในชื่อเดียวกันคือ Tastes of Horror ใช้ชื่อไทยว่า “6 เรื่องโซลสยอง”

6 เรื่องใน “6 เรื่องโซลสยอง” ใช้บริการผู้กำกับ 5 คน ให้แยกกำกับในแต่ละตอน ไล่เรียงจาก อันซังฮุน กับเรื่อง ชาเลนจ์ เต้นเซ่นผี (Ding Dong Challenge), คิมยงกยุน กับ ห้องยิมเฉพาะผู้อยู่คอนโด (Residents-Only Gym), อิมแดอุง กับ กายภาพบำบัด (Rehab), ยุนอึนคยอง กับ เหยื่อ (The Prey) และ แชยอจุน ควบ 2 ตอนคือ แจ็กพอต (Jackpot) และ ความตะกละ (Gluttony)

หนังแต่ละตอนถูกแต่งเสริมเติมรสด้วยสไตล์ที่แตกต่าง มีทั้งความสยองขวัญสั่นประสาท สร้างบรรยากาศชวนสะพรึง หรือไม่ก็ห่มเรื่องวิทยาศาสตร์สุดล้ำเข้าไป เริ่มจาก ชาเลนจ์ เต้นเซ่นผี เป็นเรื่องราวของ 3 นักเรียนสาวที่พึ่งพาแอปพลิเคชันเต้นรำแอปฯหนึ่งเพื่อให้สมความปรารถนา

เหยื่อ เล่าถึงยูคยอง เด็กนักเรียนมัธยมที่ถูกครอบครัวกดดันให้ต้องเรียนเก่ง และถูกปีศาจแนะวิธีสู่ความสำเร็จให้ แต่ต้องแลกมาด้วยความสยดสยองบางอย่าง แจ็กพอต ชี้ให้เห็นว่าความโลภโมโทสันของคนเราและการมองเห็นวัตถุสำคัญกว่าคุณค่าชีวิต ก็นำไปสู่หายนะอย่างไม่อาจหลบเลี่ยง ห้องยิมเฉพาะผู้อยู่คอนโด เป็นเรื่องผีสางในฟิตเนสของอพาร์ตเมนต์หรูย่านกังนัม อีก 2 เรื่องคืองานแปลกๆที่ให้มุมคิดน่าสนใจ ก็คือ กายภาพบำบัด เล่าเรื่องจียอน สาวที่อยู่ในโปรแกรมกายภาพบำบัดของคลินิกลึกลับแห่งหนึ่ง และ ความตะกละ เป็นงานเสียดสีถึงวงการโชว์ไลฟ์สดกินอาหารพวกม็อกบังที่ฮิตเหลือเกิน

อันซังฮุน เผยถึงงาน ชาเลนจ์ เต้นเซ่นผี ว่า “ใครที่แลกความปรารถนาให้เป็น จริงจาก ‘แม่มดสมปรารถนา’ ที่อยู่ในแอปฯ ก็ต้องเซ่นด้วยชีวิตของคนผู้นั้น ผมเลยใส่องค์ประกอบความลึกลับแบบตะวันตกเข้าไปในหนัง คุณจะเห็นได้ว่าแม่มดสมปรารถนาจะมีดวงตาหายไปข้างหนึ่ง นี่เป็นรูปแบบของการ ‘ส่งต่อ’ ครับ เราอาศัยแนวคิดที่ว่า แม่มดสมปรารถนาก็เป็นคนที่อยู่ภายใต้การถูกลงทัณฑ์ โดยแม่มดสมปรารถนาคนก่อนจากความโลภของเธอ เราอยากจะถ่ายทอดแนวคิดที่ว่า ความปรารถนา การทำลายล้าง และการลงทัณฑ์ ยังคงถูกส่งต่อกันมาในสังคมมนุษย์”

ยุนอึนคยอง เล่าถึงเรื่อง เหยื่อ ว่า “นี่เป็นหนังสยองขวัญแปลกใหม่ที่ผสมผสานเรื่องลี้ลับเข้ากับประเด็นการสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่เราคุ้นเคยกันดี ฉันใช้เทคนิคการร้อยเรียงภาพต่อๆ กัน เพื่อทำให้ผู้ชมดำดิ่งเข้าไปในโลกภายในความคิดของตัวละครอย่างยูคยองมากยิ่งขึ้น การแสดงให้เห็นถึงการค่อยๆจมลงสู่ห้วงของความบ้าคลั่งของ ยูคยอง ควบคู่ไปกับการปรากฏตัวที่อาฆาตมาดร้ายของแฝดปีศาจของเธอ ที่รบเร้าให้เธอทำพิธีสังเวย ทำให้ฉันสามารถสร้างความย้อนแย้งที่ทรงพลังและขับเน้นผลลัพธ์ที่ฉันต้องการได้ถึงขีดสุด”

ด้าน แชยอจุน เผยแค่การทำงานในเรื่อง ความตะกละ ว่า “เราตั้งกล้องสองตัวเพื่อที่ตัวละคร 2 คนจะได้มองเห็นหน้าจอของกันและกัน โดยมีการตั้งฉาก 2 ฉากให้อยู่ใกล้กันมากๆ และหันหน้าจอมอนิเตอร์จริงๆไปหาตัวนักแสดงเพื่อดึงเอาการแสดงที่สมจริงออกมา เราถ่ายทำฉากส่วนใหญ่พร้อมๆกันในตอนแรก ฉากการประลองของรายการม็อกบังถูกวางไว้ให้เป็นรายการประกวดม็อกบังธรรมดาทั่วๆไป แต่เราก็ค่อยๆตั้งเป้าที่จะทำให้มันผิดปกติและพิลึกพิลั่นมากขึ้นเรื่อยๆ”

ส่วน คิมยงกยุน บอกเล่าถึงการทำงานใน ห้องยิมเฉพาะผู้อยู่คอนโด ว่า “ผมชื่นชอบหนังสยองขวัญที่สำรวจสัญชาตญาณดิบของความเป็นมนุษย์ ผมสนใจเป็นพิเศษในการติดตามจิตใต้สำนึกที่ซ่อนอยู่เบื้องลึกในตัวละคร การทำให้สถานที่ธรรมดาๆ อย่างฟิตเนส แลดูพิเศษ อย่างแรกเลย เรายกระดับอารมณ์ความเป็นส่วนตัวของสถานที่แห่งนั้น เราพยายามอย่างมากในการตระเวนหาสถานที่ และให้ความสำคัญกับการเคลื่อนไหวเล็กๆ น้อยๆ เพื่อสร้างความรู้สึกสยองขวัญ เช่น บาร์เบลที่หนักอึ้งและลู่วิ่งที่จู่ๆ ก็ให้ความรู้สึกน่าสะพรึงกลัวขึ้นมาครับ”

ปิดท้ายด้วยผู้กำกับ อิมแดอุง เปิดใจถึง กายภาพบำบัด ที่ออกแบบมาเป็นงานวิทยาศาสตร์ฉีกไปจากเรื่องอื่นๆ ในเรื่องนี้นอกจากนักแสดงนำที่เป็น “มนุษย์” ก็ยังมี “หนู” เป็นตัวละครปริศนา เจ้าตัวเล่าว่า “ด้วยความที่มนุษย์มองโลกแต่จากมุมมองระดับสายตาของตัวเองเท่านั้น ผมเลยคิดว่าหนูหรือสัตว์อื่นๆน่าจะมีมุมมองที่แตกต่างไปจากพวกมนุษย์ ผมออกแบบฉากในหนังตอนนี้ด้วยการจินตนาการว่าแม้กระทั่งในพื้นที่เดียวกัน มันก็อาจจะดูบิดเบี้ยวไป ขึ้นอยู่กับมุมมองนะ”

“6 เรื่องโซลสยอง” ถึงจะเป็นหนังเรื่องเดียวและแยกออกเป็น 6 ตอน ทว่าตัวละครไม่ได้เกี่ยวเนื่องเชื่อมโยงกัน แต่แก่นสาระที่หนังนำเสนอคือเรื่องของ “กิเลสมนุษย์” ที่เราจะเห็นว่าเรื่องพวกนี้เป็นกระแสและเกิดขึ้นในสังคมทุกวันนี้แบบที่บางครั้งเราไม่ได้ฉุกคิดถึง…และเรื่องราวเหล่านี้ไม่ได้แค่เกิดขึ้นในสังคมเกาหลี!

เรื่อง: ศุภางค์ภัค เศารยะพงศ์