นับเป็นความสูญเสียครั้งใหญ่ในชีวิตของนักแสดงสาว แตงโม นิดา พัชรวีระพงษ์ หลังจากสูญเสียคุณพ่อ โสภณ พัชรวีระพงษ์ ไปอย่างไม่มีวันกลับ โดยแตงโมได้จัดพิธีไว้อาลัยและฌาปนกิจศพคุณพ่อตามหลักศาสนาคริสต์ ณ คริสตจักรเมธอดิสท์ รังสิต คลอง 4 เมื่อเสร็จสิ้นพิธีการ แตงโม นิดา เปิดใจต่อสื่อมวลชนถึงนาทีที่ต้องสูญเสียคุณพ่อ

ทำไมถึงเลือกจัดงานจบภายในวันเดียว?
“ก็เอาความสะดวกของคนที่มามากกว่าค่ะ เพราะช่วงนี้มีทั้งฝนตกรถติดด้วยค่ะ ถ้าเกิดจัดหลายวัน บางคนอาจจะมาไม่ได้ ก็เลยคิดว่ารวบรัดวันเดียวไปเลยดีกว่า เขาจะได้มาแล้วจบเลยภายในวันเดียวค่ะ”

ในส่วนของอัฐิคุณพ่อจะจัดการยังไงบ้าง?
“อัฐิคุณพ่อก็จะเอาไปฝังที่ จ.ภูเก็ต ไว้กับอากงอาม่าส่วนนึง และโมจะเอามาทำล็อกเกตอีกส่วนนึงค่ะ”

สภาพจิตใจในวันนี้เข้มแข็งมากน้อยแค่ไหนแล้ว?
“โมว่าโมเข้มแข็งในระดับนึงแล้ว เพราะคุณพ่อป่วยมาสักระยะ เหมือนให้เราทำใจมาสักระยะแล้วค่ะ โมว่าโมก็เข้มแข็งมาระดับนึงแล้วค่ะ”

วันสุดท้ายของคุณพ่อ เราทันไปหาคุณพ่อพอดี?
“ใช่ ทาง รพ. โทรมาค่ะ บอกว่าคุณพ่อไตวายเฉียบพลัน ติดเชื้อในกระแสเลือดแล้ว หายใจเหนื่อยหอบมาก ก็เลยรีบไปกันค่ะ ตอนนั้นก็เที่ยงคืนได้แล้วค่ะ”

มีการบอกลาคุณพ่อยังไงบ้าง?
“ก็บอกให้คุณพ่ออยู่กับพระเจ้านะ ไม่ต้องมีห่วงอะไร ไม่ต้องเป็นห่วงน้อง น้องจะดูแลตัวเองให้ดี คุณพ่อเหนื่อยก็พักได้แล้ว ถ้าเหนื่อยก็ไปเถอะ เพราะอยู่ไปก็ทรมาน เห็นคุณพ่อแล้วทรมานแทน”

คุณพ่อได้สั่งเสียอะไรมั้ย?
“ก่อนที่คุณพ่อจะไป ก่อนหน้านั้น 3 วัน เป็นวันเกิดของหนูพอดี หนูก็บอกว่าวันนี้วันเกิดน้องนะ เขาก็อวยพรมายืดยาวเลย แต่ว่าฟังไม่เป็นคำแล้วค่ะ คุณพ่อเริ่มไม่มีเสียงพูด เท่าที่จับใจความได้คือขอให้สุขภาพแข็งแรง ขอให้มีงานเข้ามาเยอะๆ  และก็ขอให้เป็นลูกพระเจ้าตลอดไป ขอให้พระเจ้าทรงดูแลค่ะ”

ในช่วงสุดท้ายคุณพ่อก็ยังสื่อสารกับเราได้ใช่ไหม?
“ใช่ค่ะ ช่วงวันเกิดยังได้อยู่ แต่หลังจากนั้น 2-3 วันจะไม่ค่อยได้แล้ว”

คิดว่าคุณพ่อยังห่วงอะไรในตัวเราที่สุด?
“โมว่าน่าจะเรื่องสุขภาพมากกว่า”

หลังจากคุณพ่อเสีย คุณพ่อมาเข้าฝันมั้ย?
“ไม่มีเลยค่ะ เพราะทางคริสเตียนเชื่อว่าถ้าใครที่ล่วงหลับไปแล้วก็จะไปอยู่กับพระเจ้าทันที ไม่มีเวียนว่ายตายเกิด ไม่มีกลับมาหาค่ะ”

ขอถามถึงอาการป่วยของคุณพ่อ รักษาอย่างไรบ้างตั้งแต่เดือน ก.พ. ที่ผ่านมา?
“ใช่ค่ะ ก็รักษาตามอาการบ้าง เข้า รพ.บ้าง แล้วแต่ความหนักเบาของอาการค่ะ”

เหมือนว่าช่วงนั้นย้ายมาหลาย รพ.?
“ใช่ กว่าจะได้ที่ลงตัวก็หลายที่เหมือนกัน และเป็นหลายโรคมาก เป็นทั้งปอดทะลุ ถุงลมโป่งพอง เป็นทั้งมะเร็งต่อมลูกหมาก ลามไปกระดูก เป็นหลายอย่างเลยค่ะ”

ตอนที่ตรวจเจอ คุณหมอบอกให้ทำใจเลยมั้ย?
“ช่วงเดือน ก.พ. ยังไม่ได้บอกให้ทำใจเพราะว่าสภาพคุณพ่อยังแข็งแรงกว่านี้เยอะเลยค่ะ แต่ว่าช่วงเดือน ส.ค.-ก.ย. ที่ผ่านมา คุณหมอบอกว่าอยู่ได้ไม่เกิน 1 เดือน เราก็ตกใจ แต่คุณพ่อก็อยู่ได้ประมาณเดือนกว่าๆ เขาก็สู้สุดใจเหมือนกัน (แสดงว่าเราก็เริ่มทำใจเหมือนกัน?) ใช่ค่ะ”

สภาพจิตใจของคุณพ่อสู้มั้ยตอนนั้น?
“สู้ค่ะ สู้จนนาทีสุดท้ายเลย เขาหายใจเหนื่อยหอบมาก ไม่ยอมไปค่ะ”

คำสอนอะไรของคุณพ่อที่เรายืดถือและนำมาปฏิบัติ หรืออะไรที่คุณพ่อฝากไว้ อยากให้เราเป็นแบบนั้นแบบนี้?
“ในเรื่องของการเรียนค่ะ ยังไม่จบมหาวิทยาลัยเลย ก็เสียดายที่คุณพ่อไม่ทันได้อยู่ถ่ายรูปกับเรา เหลืออีกแค่ 2 เทอมก็จะจบแล้วค่ะ ก็เป็นเรื่องที่น่าเสียดาย แต่เราก็เชื่อว่าคุณพ่อคงจะได้รับรู้อยู่ข้างบนค่ะ”

แสดงว่าเรื่องเรียนจบตั้งใจจะมอบเป็นของขวัญให้คุณพ่อในวาระสุดท้าย แต่ก็ไม่ทัน?
“ใช่ค่ะ”

เห็นบอกว่าพ่อกับเราเหมือนคนๆ เดียวกัน เพราะอยู่ด้วยกันมาตลอด?
“ใช่ค่ะ พอตอนนี้ก็เหมือนอยู่คนเดียว แต่ก็มีเพื่อนๆ มีญาติๆ คุณแม่ คอยเป็นห่วงอยู่ ก็ไม่ถึงกับเหงาค่ะ แต่ก็มีบ้างที่ว้าเหว่ แอบคิดว่าเราไม่มีคนที่ปรึกษาแล้ว”

วันนี้คุณแม่ก็มาด้วย?
“ใช่ค่ะ ถามว่าคุณแม่ให้กำลังใจยังไงบ้าง คุณแม่จะเป็นลมท่าเดียวเลย (กลายเป็นต้องให้กำลังใจคุณแม่แทน?) ใช่ค่ะ ก็ผลัดกันให้กำลังใจกันไป”

เวลากลับไปบ้านแล้วความรู้สึกเคว้งแบบนี้ เราคิดว่าจะมีความรู้สึกแบบนี้อีกนานมั้ย?
“ตอนนี้เพื่อนก็ผลัดเวรกันมาอยู่เป็นเพื่อนโม จะไม่ปล่อยให้โมอยู่คนเดียว ก็นั่งกินข้าว ดูหนังกันไป แล้วก็แยกย้ายกันไปนอน เพราะตอนนี้โมยังอยู่คนเดียวไม่ได้เลยค่ะ นอนไม่ค่อยหลับด้วย ปกติจากที่เป็นคนนอนไม่ค่อยหลับอยู่แล้ว

ตอนนี้ก็ไม่หลับเลย หนักกว่าเดิม ก็มีอาการเบลอๆ บ้าง ตั้งแต่เกิดเหตุการณ์ไม่รู้ทำไมโมไม่รู้สึกหิวข้าวเลย กินอะไรก็ไม่ค่อยได้ จิตใจหดหู่มั้งคะ เรี่ยวแรงก็เลยไม่ค่อยมีเท่าไหร่ ไม่อยากอาหารไปเลย เพื่อนก็พยายามมายัดให้กินอยู่ตลอดเวลา”

มีอะไรอยากจะพูดถึงคุณพ่อมั้ย?
“คุณพ่อทำหน้าที่ได้สมบูรณ์แบบที่สุดแล้ว และคุณพ่อใช้ชีวิตมาอย่างคุ้มค่ามากแล้วจริงๆ  ไม่ว่าจะเรื่องการเรียน การกีฬา หลายอย่างเลย เป็นคุณพ่อที่สมบูรณ์แบบ เป็นหนึ่งใน…คิดไม่ออก เบลอ แต่เป็นต้นแบบที่ดีมากๆ เลยค่ะ”.