ซึ่งภายในงาน ลูกๆ ของไพโรจน์ ใจสิงห์ อย่าง ปัณณ์ธารี สกุลทอง, ชัญญภัทร ใจสิงห์, มณฐลีร์ กุญชร ณ อยุธยา และ เตชะพล ใจสิงห์ รอต้อนรับแขกหน้างาน และเปิดใจกับสื่อมวลชนถึงการจากไปของพ่อว่า 

คุณพ่อมีได้พูดถึงอาการไหม?
ปัณณ์ธารี  : ตอนที่ไปโรงพยาบาลแกไม่ค่อยได้พูดอะไรมากแล้ว
ชัญญภัทร : ก็มีแค่ถ้าวันไหนแกอาการดีขึ้นก็จะถามอาการเจ็บป่วยทั่วไปว่าพ่อเจ็บไหม ปวดตรงไหนไหม คือสิ่งที่เราไม่อยากให้เกิดขึ้น เราพยุงอาการพ่อไม่ให้เจ็บปวดในขณะที่ยังอยู่ ก็ได้คำตอบเป็นการพยักหน้าตอบสนองมา
ปัณณ์ธารี : ยิ้มตลอด แต่ไม่ค่อยพูดอะไรออกมาเป็นคำ มีลืมตากะพริบตาถ้าถามอะไร

มีอาการอะไรบ่งบอกไหม?
ปัณณ์ธารี : ก็เมื่อ 3 อาทิตย์ก่อนแหละค่ะ เพราะว่าแกนอนแล้วหายใจเฮือกๆ เลยส่งไปอยู่ใกล้มือหมอก่อน (เรียกว่าอาการทรุดได้ไหม) ทรุดนะ เพราะหมอก็บอกให้เราทำใจ ว่าคุณพ่ออาจจะเหนื่อยแล้วแหละ จะมีให้ปั๊มหัวใจไหมถ้าแกจะหลับจริงๆ เราก็อยากให้พ่อสบายมากกว่าก็ให้เป็นไปตามธรรมชาติ แค่อยากให้ใกล้มือหมอค่ะ

ต่อสู้รักษาอาการนี้มานานแค่ไหน?
ปัณณ์ธารี : เกือบ 6 ปี คือแกจะเป็นขึ้นๆ ลงๆ เหมือนคนป่วยที่นอนติดเตียงอ่ะ ถ้าอาการดีแกก็จะอยู่ไปแต่ละวัน ทานได้อาหารอ่อนๆ นอนดูหนัง แต่ไม่ได้ลุกขึ้นมาใช้ชีวิตแบบคนปกติ พอเวลาที่แกเป็นขึ้นมาก็จะเป็นไข้ หายใจไม่สะดวก ปอดอักเสบ ปอดติดเชื้อ ที่ผู้ป่วยติดเตียงจะเป็นค่ะ

มีอะไรฝากฝังไหม?
ชัญญภัทร : ไม่มีค่ะ สิ่ง ที่คิดว่าคุณพ่อกังวลอยากให้ลูกทุกคนใช้ชีวิตได้ อยู่ได้ แต่ลูกทุกคนพยายามพูดว่าพ่อไม่ต้องห่วง ไม่ต้องกังวล ป่วยสุขภาพจิตต้องดีด้วย
ปัณณ์ธารี : จริงๆ แกเป็นคนไม่เครียด เขาเป็นอย่างนี้แต่ไหนแต่ไร

ทุกคนยังจดจำคุณพ่อ?
ปัณณ์ธารี  : ต้องขอบคุณทุกๆ ท่านเพราะพี่ๆ น้องๆ ที่เรารู้จักก็โทรและส่งข้อความมา ขอบคุณที่ทุกคนระลึกถึงคุณพ่อตลอด ส่งพวงหรีดมาและให้กำลังใจครอบครัวเรา