วันที่เข้ามาแย่มาก ทั้งสั่น หนาว เจ็บ เจาะเท่าไรก็หาเส้นไม่เจอเพราะเส้นหด เสร็จเรียบร้อยก็ยังไม่ดีขึ้น ต้องปฐมพยาบาลอยู่ชั้น 20 ห้องพิเศษ ประคองจนถึงเช้า อาการไม่ดี ความดันตกลงมาเหลือน้อยมาก ออกซิเจนต่ำเหลือ 70 เอกซเรย์ก็หาไม่ได้ ให้นอนคว่ำ ความดันตก เลยต้องเอาเข้าอุโมงค์เข้า TC Scan ว่าเกิดอะไรขึ้นกับปอด

โชคดีที่คุณหมอ รพ.ปิยะเวท ตัดสินใจเร็วมาก ตั้งทีมมาช่วยเต็มที่ ผมนอนนิ่งๆ เป็นครึ่ง ชม. โดนเจาะอีก หลังจากนั้นถึงรู้ว่าเชื้อค่อนข้างแรง ไม่ได้เข้าใต้ปอด เพราะฉะนั้นเคสผมจะนอนคว่ำไม่ได้ เข้าหัวปอดข้างบนลงมาอย่างเร็ว เขามีชีวิตค่อนข้างเร็วมาก

เลยกลายเป็นที่มาของวิกฤติตั้งแต่วันนั้น ก็เลยต้องเปลี่ยนเป็นห้องความดันสูง ต้องให้ออกซิเจน 100% สำหรับการถ่ายออกซิเจนในปอดให้ได้ เพราะปอดไม่ทำงาน ฝ้าเต็มไปหมด ยาฟาวิฯ ไม่มีประโยชน์สำหรับผมเลย

สุดท้ายได้ยาตัวนึง ซึ่งนำเข้าจากสหรัฐอเมริกา และต้องอยู่บนเตียงนิ่งๆ วันละ 2 ชม.ครึ่ง ต่อเนื่อง 7 วัน ตัวนี้เป็นยาสำหรับคนที่ไม่สามารถหายใจได้ด้วยตัวเองในไอซียูหนักเท่านั้น ใช้ในกรณีจำเป็น เพราะ Side Effect เยอะมาก แต่ผมเลือกเพราะไม่มีชอยส์แล้ว ซึ่งยาตัวนี้หายากมาก ยังโชคดีที่หามาจนได้ แล้วก็มีการให้พลาสมา ซึ่งเป็นการรักษาไม่เหมือนชาวบ้าน แล้วเฝ้าดูว่าแอนตี้มั้ย ถ้าแอนตี้ก็ล้มเหลว อาจถึงแก่ชีวิต

แต่โชคดีที่ไม่แอนตี้ ค่อยๆ เข้าทีละนิด ผลจากยาตรงนี้อาจทำให้มีปัญหาลิ่มเลือด เดี๋ยวค่อยรักษาทีหลัง เพราะฉะนั้นตอนนี้เลือดไม่ค่อย flow เลยต้องฉีดยาตรงหน้าท้อง ก็เจ็บจริงๆ ตอนนี้เริ่มลดระดับ High Flow ลงมาเพื่อเลี้ยงปอด เจอกันคนละ 50% หายใจเองได้บ้าง ถ้าดึงเครื่องออกก็จะเหนื่อย

ชีวิตตั้งแต่เข้ามาจนวันนี้ยังไม่ได้อาบน้ำเลย ใช้แค่ผ้า 2 ผืน ผืนนึงเช็ดหน้าเช็ดหัว อีกผืนเช็ดตัว เป็นครั้งแรกที่ทำทุกอย่างบนเตียง แม้กระทั่งขับถ่ายก็อยู่บนเตียง เป็นเวลาที่ทำให้เข้าใจว่าสุดท้ายทุกอย่างมีแค่นี้จริงๆ

ตอนนี้ต้องวัดออกซิเจนตลอด ซึ่งผลการคุมออกซิเจนถือว่าดี มีตกลงไปถึง 85 บ้าง จะพยายามไปให้ถึง 94 ให้ได้ ทุกวันนี้ฉีดยาวันละ 4 เข็ม มีฉีดหน้าท้องด้วย ฉีดยาละลายลิ่มเลือด พรุ่งนี้มีเอกซเรย์อีกรอบและเช็กทั้งหมดอีกครั้ง

หมอประเมินว่าไม่แน่ใจให้อยู่ในห้องนี้อีกสักเท่าไร คือการรักษาไม่เจอหมอเลย ไม่มีใครเข้ามาในห้องเลย ยกเว้นพยาบาลใส่ชุดมาคนเดียว เพราะฉะนั้นหมอจะแค่โทรมาคุย มีผู้ช่วยพยาบาลเอามาให้ฟัง ให้กำลังใจ แต่ผมสู้ ก็คิดว่าน่าจะอยู่อีกเป็นสัปดาห์ และจะประเมินอย่างเป็นทางการอีกทีวันจันทร์ว่าจะปรับยังไงต่อ อาจจะอยู่ต่อถึงประมาณปลายเดือน และยังใช้ชีวิตปกติไม่ได้ ทำงานเท่าที่ได้

ผมมองว่าเวลาที่เหลืออยู่แม้ไม่สมบูรณ์ แต่เป็นเวลาที่มีค่า ก็เลยจะเริ่มทำงานตั้งแต่เดี๋ยวนี้ ทำเท่าที่ทำได้ ซึ่งคุณหมอเห็นด้วยว่าเป็นการฝึกปอดไปด้วย แต่จะไม่ให้ไปข้างนอก เพราะเยื่อปอดข้างนอกค่อนข้างมีปัญหา เขาไม่ให้โดนควัน ต้องปรับสภาพบ้านให้มีเครื่องออกซิเจนติดตั้งไว้ แต่ตอนนี้หาเครื่องไม่ได้ ก็คงต้องพึ่งเครื่องออกซิเจนอีกพักใหญ่

ตอนนี้จะเริ่มทำงานเพราะเป็นห่วงลูกน้อง ห่วงโรงงานผลิตสินค้า ห่วงบริษัท ก็จะได้มีเงินใช้กัน และดูแลตัวเอง ปิดท้ายณวัฒน์บอกขอบคุณทุกท่านที่เป็นห่วงและส่งกำลังใจ พร้อมทั้งยกมือไหว้ และบอกว่าช่วงนี้คงต้องอยู่ รพ.อีกพัก พร้อมเตรียมเปิดโครงการณวัฒน์ช่วยคนไทย.