“ตอนแรกก็กดดันเพราะตัวบทบาทณพงศ์ที่ผมได้รับ ความออกลายมันยังไม่ออก แต่ผมเอาความน่ารักความสดใสเข้าสู้เพราะจริงๆนี่คือจุดขายของเรา เมื่อไหร่ที่ตัวณพงศ์ออกมาในจอความสดใสจะมาทันที เอาความขี้เล่น น่ารักกวนๆนี่ล่ะ เข้ามาเป็นเสน่ห์ของตัวณพงศ์”

ตอนแรกกังวลมั้ยบทความแพศยาของแต่ละคนเปิดมาแซ่บทั้งนั้น? “ก็กังวลครับ แต่ผมว่าตัวณพงศ์จะมีมิติของความแพศยาในแบบคนดีเข้ามา ความที่คนจะอ่านไม่ออก คิดว่าผู้ชายแนวนี้ยังไงก็เป็นคนดีแน่นอน แต่จริงๆแล้วใครจะไปรู้ว่าอาจจะมีความแพศยาอยู่ นี่คือความยากที่จะต้องทำให้คนดูสงสัยว่าเอ๊ะ เป็นคนดีหรือไม่ดีเข้ามาเพื่ออะไร”

ทำการบ้านกับบทนี้ยากมั้ยเพราะดูมีความซับซ้อน? “ยากครับเพราะเราต้องวิเคราะห์ตัวละครดีๆและอ่านเป้าหมายของฉากนั้นว่าจุดมุ่งหมายตัวละครเรามาเพื่ออะไร เราต้องทำการบ้านและทำความละเอียดของตัวละครลึกเข้าไปอีก เพราะเราไม่ได้มีแค่เรื่องพลอยรุ้ง (พรีม-รณิดา) แต่เรามีปมเรื่องพ่อด้วย ว่าพ่อเสียชีวิตเพราะอะไร”

ตัวไอซ์เองต้องเล่นใหญ่ขนาดไหน? “จริงๆผมไม่เคยเล่นใหญ่ขนาดนี้มาก่อนเลยนะ ปกติเราจะเป็นคนนิ่งๆเท่ๆในเรื่องก่อนๆ มาเรื่องนี้แหวกเลย และผมรู้สึกว่าผมอยากเล่นแบบนี้มานานแล้ว เป็นคาแรกเตอร์ที่ค่อนข้างฉีกและเราไม่เคยได้รับบทแบบนี้มาก่อน ผมเลยมีร้อยใส่ร้อย”

“ไม่ครบครับ ส่วนใหญ่จะเป็นพี่ป๋อ-ณัฐวุฒิ เหมือนเรารู้ทันกัน ส่วนกับพี่มาสุ เวลาเข้าฉากด้วยกันเราก็จะคอยสังเกตว่าเค้ามาในรูปแบบนี้รู้แล้วว่าโกหก กับพี่อั๋น-โอลิเวอร์ ก็เจอน้อย พอๆกับพี่เพ็ชร-ฐกฤต แต่พี่เพ็ชรเข้าด้วยกันน้อยแต่เจอหน้ากันครั้งแรกก็จะต่อยกันเลย”

ในคาแรกเตอร์เรามีการบรีฟมั้ยว่าจะทำยังไงไม่ให้เราจมเพราะแต่ละคนมาเบอร์ใหญ่มาก? “ผมคิดว่าน่าจะเป็นเรื่องความ ต้องการของตัวละครว่าเข้าไปเพราะอะไร มันมีเยอะมากที่เราเข้าไปยืนอยู่เฉยๆไปดูสถานการณ์ ถ้าเราไปยืนดูเค้าเล่น เราก็จะหายไปเลย ผมเลยรู้สึกว่าเราต้องทำการบ้านดีๆไม่งั้นเราจะจมหายไปกับซีนนั้น”

ยากมั้ยกับการที่ไปยืนเฉยๆแล้วต้องไม่จม? “ยากครับ ยากจริงๆ ผมจะปรึกษาพี่ดุลย์ ผู้กำกับ เสมอว่าพี่ผมเป็นไงบ้าง โอเคมั้ย เค้าก็บอกว่าโอเค จับจุดความรู้สึกตรงนี้ไว้แล้วโฮลด์ไว้ตลอด เรื่องสายตาสำคัญมาก ถ้าเรารู้สึกหรือไม่รู้สึกสายตาจะบอกทันที”

เรื่องนี้ท้าทายเรามากแค่ไหนแล้วถือเป็นการพลิกบทบาทมาร้ายครั้งแรกใช่มั้ย? “ท้าทายมากๆครับ และพลิกเหมือนกัน ตัวณพงศ์มีสองคาแรกเตอร์อยู่กับคนรู้ใจจะเผยมุมที่น่ารักแต่เวลาทำงานจริงจัง ส่วนการก้าวมาร้ายบอกเลยว่ายาก ผมชื่นชมพี่มาสุ พี่ๆผู้ชายในเรื่องทุกคนเก่งมาก เล่นร้ายสุดเล่ห์เหลี่ยมสุด เวลาผมไปสวมบทบาทเป็นชายแพศยากลับมาคิดก็ยากเหมือนกัน”

“มีเก็บแผ่นดิน พยัคฆ์ร้ายซ่อนลาย กลเกมรัก และเร็วๆนี้ก็จะมีเซอร์ไพรส์ให้ทุกคนได้ดูกันอีกซึ่งแต่ละเรื่องคาแรกเตอร์ไม่ซ้ำกันเลย ซึ่งผมคิดว่านี่ก็เป็นข้อดีที่เราได้รับโอกาสดีๆ แบบนี้พิสูจน์ฝีมือตัวเองพัฒนาตัวเอง”

ตัวเราเองก็ไม่เคยว่างจากการถ่ายละคร? “ใช่ครับ ทำงานตลอด”

ใจจริงอยากให้ละครค่อยๆออกมามั้ยเพราะหน้าเราก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆ? “(หัวเราะ) จริงๆเรื่องอ้ายข่อยฮักเจ้า กับชายแพศยาถ่ายทำพร้อมๆกัน ถ่ายเสร็จปีที่แล้วอาจจะมีหน้าเด็กแบ๊วๆแต่ตอนนี้ก็เหมือนเป็นหนุ่มขึ้นคือแต่ละเรื่องเราจะเห็นวิวัฒนาการของไอซ์ไปเรื่อยๆ”

ที่ผ่านมาคนจำไอซ์ในลุคของหนุ่มผมยาวมาตลอด? “ผมคิดว่าคนน่าจะเริ่มจำได้ในเรื่องชายแพศยานี้มากขึ้น จำไอซ์ในลุคผมสั้น” จริงๆอยากให้คนกลับมาจำเราได้มั้ยว่าไอซ์ไม่ได้ผมยาวแล้ว? “อยากเหมือนกันครับ เรื่องนี้น่าจะทำให้คนกลับมาจำไอซ์ได้และกลับมาคิดได้ว่าอ๋อนี่เคยเป็นไอ้หนุ่มผมยาวนี่ และอยากให้คนได้เห็นพัฒนาการในด้านการแสดงของไอซ์ด้วย”

“น่าจะได้ถ่ายเดือนหน้าครับ เป็นคาแรกเตอร์ที่แตกต่างเหมือนกัน รับบทเป็นหนุ่มไอที อาจจะเงียบๆสุขุมมีความรู้เรื่องการงาน พอเราจะให้คำปรึกษาเรื่องงานเราจะพ่นออกมาเป็น 2 หน้ากระดาษ เกี่ยวกับแอปพลิเคชันให้ความรู้สร้างสรรค์กับคนรุ่นใหม่ สร้างแรงบันดาลใจ ต้องหาข้อมูลเยอะครับ ทั้งศัพท์ ทั้งความรู้ด้านไอที และทุกๆด้านที่เกี่ยวกับงาน ถือว่าท้าทายมาก ต้องคุ้นชินกับคอมพิวเตอร์”

ได้รับบทหลากหลาย ท้าทายแต่หลายคนอยากรู้ว่าตัวจริงของไอซ์เป็นหนุ่มแบบไหน? “เอาจริงๆไอซ์คิดว่านิสัยของไอซ์ใกล้เคียงกับตัวณพงศ์ เรื่องชายแพศยามากที่สุด ถ้ารู้จักกันสนิทกันตัวตนของไอซ์จะออกมาในรูปแบบของ ณพงศ์มากที่สุด ถ้าไม่รู้จักกันจริงๆจะเห็นผมนิ่งๆ”

“จริงๆไอซ์อยากพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ เรื่องเงินเมื่อก่อนมาอันดับแรก แต่พอเราเริ่มมี ผมเอาเรื่องเงินไว้รองๆเป็นอันดับสองแล้ว ผมอยากให้การงานของผมประสบความสำเร็จและพัฒนาฝีมือขึ้นเรื่อยๆ ผมจะให้ผู้จัดการผมถ่ายเวลาที่ผมเล่นอยู่เสมอที่มอนิเตอร์แล้วเอามาคอยดูคอยเช็กตัวเองว่าเราเล่นโอเคแล้วหรือยัง เช็กว่าเราพลาดตรงไหน”

ตอนนี้เปลี่ยนมุมมองความคิดหวังเรื่องเงินมาสนใจเรื่องฝีมือ? “ใช่ครับ ผมคิดว่าถ้าเราทำได้มันน่าภูมิใจมากกว่า”

มีสัญญาช่อง 3 กี่ปี? “น่าจะ 3-4 ปีครับ”

คิดว่ามีบทไหนที่เราอยากเล่น? “ตอนนี้ผมคิดว่าน่าจะเป็นบทที่เกี่ยวกับชีวประวัติในสมัยก่อน ละครพีเรียด ผมคิดว่ามันท้าทายดีถึงมันจะเหนื่อยจะร้อนแต่ถ้าเราหลงใหลเกี่ยวกับมัน มันน่าจะอิน เพราะผมคิดว่าผมผ่านเรื่องเก็บแผ่นดินมาแล้วแดดแค่ไหนก็มาเถอะครับ ผมสบายมาก”

“ตอนนี้ก็ยังว่างอยู่ครับ ถามว่ามีคนคุยมั้ยมีนะครับ แต่ว่าเรายังไม่ได้ไปเต็มที่เต็มร้อยกับใครหรือว่าปักหลักว่าคนนี้คือแฟน คือคู่ชีวิต ผมคิดว่าตอนนี้ยังสบายใจกับจุดตรงนี้อยู่”

ใช้สเตตัสว่าโสด? “ว่างครับ โสด”

ตกลงมีคนคุยหรือเพื่อนคุย? “ใครจะทักมาคุยก็ได้หมดครับ อยู่ที่ว่าเราสบายใจที่จะคุยกับคนนั้นรึเปล่า”

คนจะมองว่าเจ้าชู้มั้ย คุยได้หมด? “จริงๆผมโอเคกับใคร ผมจะคุยกับคนนั้นคนเดียวพอ ไม่งั้นปวดหัวตาย”

คนที่เข้ามาเค้าเข้าใจใช่มั้ยว่าเราเลือกที่จะคุยแต่ไม่ปักหลักกับใคร? “ใช่ครับ อันนี้ก็ต้องคุยกันก่อน เอาจริงๆมันพัฒนาความสัมพันธ์ต่อไปได้ถ้าจะไปต่อ ถ้าจะหยุดแค่นี้ก็หยุด”

เพราะอะไรถึงยังไม่ปักหลักจริงจังกับเรื่องนี้ตอนนี้ ยังไม่เจอหรือยังไม่พร้อม? “ยังไม่เจอมากกว่า”

สเปกเราต้องเป็นยังไงถึงจะคนนี้ใช่? “คุยด้วยแล้วสบายใจ เจอกัน แล้วเค้าทำให้เราสดใสมากขึ้น เป็นคนยิ้มเก่ง อัธยาศัยดี ผมแพ้คนที่ใส่ใจรายละเอียดเรา”

มีสาวๆบุกเข้ามาหาเราบ้างมั้ย ก็เดี๋ยวนี้หลายคนคลั่งรัก? “ก็มีบ้าง”

มีวิธีตั้งรับยังไงบ้าง? “จริงๆผมเป็นคนค่อนข้างกลัวผู้หญิงที่รุกแรง ผมจะโอเคกับคนที่ค่อยๆคุยกัน ค่อยๆเป็นค่อยๆไปทำความรู้จักกัน”

“เมื่อก่อนเป็นคนต้องรอคนเข้าหา แต่เดี๋ยวนี้เราเริ่มกล้าคุยมากขึ้น เริ่มมีเล่ห์เหลี่ยมเริ่มมีความแพรวพราวในการเข้าหามากขึ้น”

ที่บอกว่าเจอสาวรุกแรง แรงขนาดไหน? “ก็มาตรงๆ เป็นฟีลนั้น ผมก็จะถอย เฟดออกมา หาทางเอาตัวรอด”

มาชัดเจนว่าต้องการเรา? “อะไรประมาณนั้น”

มีสาวๆไดเรกต์มาจีบมั้ย? “มีบ้างครับ”

แล้วเราล่ะสายไดเรกต์มั้ย? “ถามว่าเคยมั้ย เคยแต่เค้าก็ไม่ตอบ แค่นั้น”

สำหรับเราคิดว่าเสี่ยงมั้ยกับการที่เราเป็นนักแสดงแล้วไดเรกต์ไปหาผู้หญิง? “ตอนแรกก็คิดว่าเสี่ยงนะครับแต่ถ้าเราชอบใครสักคนจริงๆ มันก็กล้าได้กล้าเสียถ้าเราได้ลองสักครั้งนึง แล้วมีโอกาสได้ต่อยอดหรือได้คุยกันได้ทำความรู้จักกันมันก็เป็นสิ่งที่ดี ไม่ใช่เรื่องน่าเสียหาย เพราะเมื่อก่อนผมเป็นคนไม่กล้ามองหน้าผู้หญิงไม่กล้าคุยด้วยไม่กล้าเข้าหา ขี้อายมากๆ”

สาวๆลุคเซ็กซี่ล่ะ พอได้มั้ย? “ได้ครับ ชอบดู มีกำลังใจ”.