เป็นเรื่องราวที่หลายคนสนใจเมื่อ “อรอนงค์ ปัญญาวงศ์” ดารานักแสดงและอดีตนางสาวไทยคนที่ 30 ของประเทศไทย ที่ก่อนหน้านี้ได้มีข่าวหย่าร้างกับสามี ชินวุธ อาวะกุล จบชีวิตคู่มากว่า 20 ปี ได้มาเปิดใจกับรายการคุยแซ่บShow หลังจากที่หย่าร้างเธอได้มีการใช้ชีวิตยังไง

ตอนนี้สถานะปัจจุบันเป็นยังไงบ้าง?
อรอนงค์ : ก็ต้องเรียกว่าเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวอย่างเต็มตัว ดูแลลูกอย่างเต็มเวลา โชคดียังมีผู้ใหญ่ใจดีในวงการ ยังคงมีงานให้อยู่เรื่อยๆ แต่ว่าหลักๆคือดูแลลูก เพราะยังต้องหาเงินเลี้ยงลูก ก้เรียกได้ว่าไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปมาก เพราะตัวเองก็ยังคงใช้ชีวิตแบบเดิมอยู่ เพียงแค่เปลี่ยนสถานะ จากคนที่มีสามีอยู่แล้วเป็นไม่มีสามี

จากเดิมที่เรามีความเป็นครอบครัวแล้วมีการเปลี่ยนกระทันหัน การใช้ชีวิตเปลี่ยนแปลงไปเยอะมั้ย?
อรอนงค์ : ตอนแรกๆไปไหนมาไหนก้ยังมีคนเข้ามาให้กำลังใจ และส่วนใหญ่คนก้รู้อยู่แล้วว่าเราเลิกกับสามีเพราะอะไร เราเลยไม่ต้องมาแจกแจงมากว่าเราเลิกกันเพราะอะไร คือพี่อรไม่ค่อยมีข่าวเรื่องแบบนี้ แล้วพอมีข่าวเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้พี่อรก็พูดความเป็นจริงก็เลยจะไม่มีใครขอถามนิดนึง เพราะเราพูดไปหมดแล้ว เรื่องของการหย่าร้างเมื่อมันไม่ใช่มันก้จะแยกทางไปโดยปริยาย พี่อรว่าเราจะมีความสุขได้เราก็ต้องอยู่ให้เป็น อยู่ให้ได้

ย้อนกลับไปในครั้งนั้นมันเป็นการจบที่ไม่ค่อยสวยสักเท่าไหร่ แต่วันนี้เรายังมีการพูดคุยกันอยู่มั้ย?
อรอนงค์ : ก็คือยังมีการพูดคุยกันอยู่นะคะ เพราะว่าเรายังคุยเรื่องของลูก ในส่วนของการดูแล ส่วนเราก็จะดูแลเรื่องอื่นๆทั่วไป เพราะเขายังคงต้องรับผิดชอบในส่วนที่เขายังต้องรับผิดชอบอยู่

เราได้มีการตกลงอย่างจริงจังมั้ยคะ ว่าส่วนไหนเธอดู ส่วนไหนเราดู ?
อรอนงค์ : คือค่าใช้จ่ายเราค่อนข้างที่จะชัดเจนมากในเรื่องของการดูแลลูก แต่ส่วนของการดูแลลูกว่าคุณจะต้องมาหาลูกกี่วัน อาทิตย์ต้องมาดุแลลูก 1 วัน 2 วัน เราไม่บังคับเลย เพราะเรามีความรู้สึกว่าเขาไหวตรงไหนก็ให้เขาดุแลไป แต่พี่ให้ลูกอยู่แล้ว 7 วันพี่ให้ลูก เพราะเราไม่อยากบังคับเขาอยู่แล้ว

แสดงว่าทุกอย่างมันกลับกลายเป็นเพื่อนคนนึงแล้ว แต่อาจจะเพื่อนที่ไม่สนิทรึปล่าว?
อรอนงค์ : ใช่ ก็น่าจะเป็นคนๆนึงที่เราเคยได้รู้จัก และเขาเป็นพ่อของลูก เพราะเราไม่ได้จบกันแบบแฮปปี้ มันก็อาจจะมีรอยร้าว เพราะราชัดเจนในความสัมพันธ์ว่าเป็นแฟน เป็นเพื่อน เป็นสามี เป็นภรรยา แล้วพอเราเลิกก็คือเลิกเพราะก็เหมือนกับเป็นอีกคนนึงเลย

ถ้าย้อนกลับไปในการตัดสินใจ เราจะต้องแยกทางกับสามี และในตอนนั้นคนที่สำคัญที่สุดต่อจิตใจพี่ก็คือลูกในตอนนั้นพี่ได้บอกกับเขายังไง?
อรอนงค์ : ช่วงแรกๆยังไม่ได้บอกอะไรลูกเลย เพราะว่าเราอยากจะให้เวลาเยียวยา และที่สำคัญคิดว่าวันเวลาอาจจะเปลี่ยนใจเขาได้อะไรแบบนี้ในความคิดของเมียหลวง คืออย่างน้อยเขาอาจจะกลับมา เขาคงจะกลับมา แต่เมื่อมันเหตุการณ์มันผ่านไปนานขึ้นและลูกก็ได้เห็นกับตาตัวเองลูกก็ได้มาเล่าให้เราฟัง ซึ่งมันก็ไม่น่าจะล่วงเลยไปนาน เพราะว่ากับการที่ลูกได้เห็นอีกคนนึงมามันก็เป็นอะไรที่ถูกต้อง

คือมันได้มีเหตุการณ์ลูกไปเห็นทางฝั่งนู้น? ตอนนั้นเราจำได้มั้ยว่าลูกมาถามเรามั้ย?
อรอนงค์ : ใช่ค่ะ แต่ตอนที่ลูกเห็นเขาไม่กล้าบอกแต่จะคุยกับพี่ชายก็คือหลานพี่อร ทั้งคู่เห็นเพราะลูกพี่จะสนิทกับหลานพี่อร มีอะไรเขาก้จะคุยกับพี่ แล้วหลานก้มาเล่าให้เราฟัง พอผ่านไประยะนึง มันมาถึงจุดที่เราไม่มีความสุข ลูกไม่มีความสุขที่ออกไปเจอพ่อกับเหตุการณ์แบบนี้

มีวันไหนมั้ยที่เราคุยเรื่องนี้อย่างจริงจัง ระหว่างพี่อรกับลูก?
อรอนงค์ : มีครั้งนึงก่อนไปหย่า ก็บอกลูกว่าถ้าพ่อกับแม่จะต้องแยกทางกันโดยที่เราต้องหย่าร้าง ลูกว่ายังไง ลูกคนโตตอบว่า ไม่เป็นไรหรอกคุณแม่เดี๋ยวนี้ในสังคมเป็นแบบนี้เยอะ ต้องขอบคุณทางโรงเรียนที่เขาเริ่มมีการสอนแบบเปิดกว้างและจะมีวิทยากรมาจากนอกโรงเรียนมาให้คำแนะนำมาเรื่องการชีวิตในสังคม ลูกก็ได้ข้อมูลในเรื่องแบบนี้มา เขาบอกจริงๆแล้วเพื่อนในห้องก็จะมีเพื่อนที่เป็นแบบเรานะ เขาเข้าใจเขาตอบแบบมีเหตุผล แต่ทางด้านคนเล็กเหมือนกับว่าติดแม่ แม่จะอะไรยังไงก็คือได้หมดเลย พอมีเหตุการณ์ว่าพ่อไม่ได้รักแม่แล้วอยู่ด้วยกันไปก็ไม่มีความสุข

มีคนไปเห็นพี่อรมีห้องตัดเสื้อเป็นของตัวเอง?
อรอนง : ใช่ค่ะ มีร้านเป็นของตัวเองชื่อร้าน “อรอนง” หลังจากโควิด-19มาแพร่ หลายอาชีพก็โดนผลกระทบ เราโดนผลกระทบตลาดที่เราขายมันปิด และก็มีช่วงนึงที่เขาเริ่มเปิดตลาดได้เราสามารถไปขายของได้ แทนที่เราจะอยู่กับที่ เราก็ออกไปหาลูกค้า เราก็เลยไปขายของที่ตลาดนัด 

คือจริงๆมีร้านอยู่ที่ตลาดบองมาเช่ แต่พอช่วงโควิดตลาดปิดเลยต้องไปขายตลาดนัด ไม่ได้ขายที่ตลาดนัดตั้งแต่แรกอยู่แล้ว?
อรอนง : ใช่ค่ะ ใช่ๆ แล้วที่สำคัญคือ มันเป็นเสื้อผ้าที่ทุกคนต้องมีการลองมีการทาบกับตัวใส่แล้วเป็นยังไง มันเลยทำให้เรารู้สึกว่าถ้าเราไปหาลูกค้า ลูกค้ามาเห็นของจริงๆ อาจจะชอบมากกว่าด้วย มันได้มีปฏิสัมพันธ์กับผู้บริโภคด้วย เราไม่ต้องไปอายใคร แล้วก็เป็นการทำมาหากินแบบสุจริตด้วย