“กินข้าวอยู่ รู้สึกอยากร้องไห้ก็ร้องออกมา แม่ก็ถามว่า น้องมีเรื่องเครียดอะไรหรือเปล่า มีอะไรที่ไม่มีความสุขไหม ซึ่งความจริงคือไม่มีเลยค่ะ ชีวิตทุกอย่างแฮปปี้ การทำงานก็ไม่ได้กังวลอะไร” 

ณิชาเล่าถึงสาเหตุที่เกิดภาวะซึมเศร้ามาจาก หลังจากปิดกล้องละครเสน่ห์นางงิ้วต่อด้วยเรื่องเพลิงพรางเทียน ซึ่งเป็นละครดราม่า ร้องไห้หนัก บทบาทท้าทายความสามารถทั้งสองเรื่อง กินเวลาถ่ายทำเกือบ 2 ปี พอปิดกล้องไปทั้งสองเรื่อง เลยทำให้สารเคมีที่เคยหลั่งความเศร้ามาเป็นระยะเวลานานมากๆ ยังคงทำงานอยู่ 

“แล้วพอปิดกล้องละครทั้งสองเรื่องไป เลยกลายเป็นว่าสารเคมีในสมองปรับตัวไม่ทัน มันเลยยังหลั่งอยู่แบบเดิมทุกวัน เลยทำให้เราเศร้าโดยที่ไม่มีสาเหตุ กินข้าวอยู่ รู้สึกอยากร้องไห้ก็ร้องออกมา พอมานั่งหาสาเหตุว่าตัวเองเป็นอะไร ทุกวันเลยรู้สึกอยากร้องไห้ มันออกมาเองโดยที่เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันคืออะไร”

ความพยายามแก้ไขขั้นแรกคือ หากิจกรรมทำเพื่อให้เลิกเศร้า วาดรูป ดูหนัง แต่ก็ไม่ได้ทำให้ณิชาหยุดน้ำตาแห่งความเศร้า จนกระทั่งได้เจอรุ่นพี่ในวงการบันเทิงแนะนำ 

“สุดท้ายแล้วเจอพี่ออม สุชาร์ ซึ่งแนะนำว่าให้อยู่กับมัน เมื่อไหร่ที่รู้สึกก็รู้สึกแล้วก็ปล่อยมันออก แล้วก็ค่อยๆ กลับมา ใช้ชีวิตให้ปกติไปเรื่อยๆ อย่าไปฝืนว่าฉันจะต้องมีความสุข ต้องไปทำนั่นเพื่อให้มีความสุข แค่มีสติในการใช้ชีวิต ดึงตัวเองออกมาให้ไวเมื่อรู้ว่ากำลังจะเศร้า ให้หาอย่างอื่นทำ อย่าไปโฟกัสกับมัน อย่าไปเครียดว่าเราเป็นอะไร แล้วมันก็ค่อยๆ หายไปเอง”

ณิชาย้ำกับเราว่าอาการไม่ได้หนักถึงขนาดมีความคิดจะฆ่าตัวตาย เพียงแค่รู้สึกเศร้า น้ำตาไหลง่ายเท่านั้น

“หนูก็ไม่รู้นะคะว่าวิธีของหนูมันถูกไหม แต่มันก็ดีขึ้นแล้วก็หายค่ะ มันอาจจะเป็นแค่ช่วงหนึ่งที่สารเคมีมันหลั่งออกมาตลอดเกือบสองปีในทุกๆ วันที่เราไปถ่ายละคร ก็แค่ใช้เวลาค่อยๆ ปรับตัว”