“ตอนผมเข้าไปเป็นนายกฯ ผู้สื่อข่าวหลายคนในสังคมไทยก็ตั้งคำถาม เอ๊ะนายอานันท์เข้ามาเป็นนายกฯ โดยไม่มีความชอบธรรม ไม่ได้ผ่านระบบการเลือกตั้ง เข้ามาในระบบรัฐประหาร ผมก็ยอมรับนะผมเข้ามาโดยไม่มีความชอบธรรม แต่อันนี้เป็นสิ่งที่ผมควบคุมไม่ได้ เพราะรัฐประหารผมก็ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องว่าจะมีรัฐประหาร แล้วผมก็ไม่ได้จ้างให้เขามาเชิญผม

แต่เมื่อเขามาเชิญผมแล้ว ผมก็เปลี่ยนแปลงอดีตไม่ได้ไง แต่ผมก็ให้คำพูดบอกว่า สิ่งที่คุณควรจะทำต่อไป ไม่ใช่ถามผมมีความชอบธรรมในตำแหน่งหรือไม่ ผมยอมรับผมไม่มีความชอบธรรม แต่ตั้งแต่วันนี้ผมทำอะไร ผมมีนโยบายอะไร ผมมีมาตรการอะไร อะไรบ้างที่มันไม่ชอบธรรม คุณต้องมาถามก่อน งั้นขอให้ดูก่อน”

อดีตนายกฯ คนที่ 18 ของไทยยังแนะเคล็ดลับการผูกใจประชาชน เน้นความเชื่อใจและสร้างความศรัทธา

“จากการยิ้มแย้มแจ่มใส ไม่แสดงอารมณ์ คนก็เลยมองว่าเราเชื่อได้ เชื่อถือได้ ต่อไปก็คนนี้ไว้วางใจได้ พูดอะไรก็มีคารมขบขัน สร้างความเชื่อใจไปทีละระดับ และระดับสุดท้ายคือเขามีศรัทธาในตัวผม เชื่อเรา ไว้ใจเรา ถ้าทำให้คนมีศรัทธากับเรา ต่อไปอะไรที่เราผิดพลาดนิดหน่อย เขาจะไม่ประหัตประหารเรา

แต่สิ่งสำคัญที่สุดในการเป็นนายกรัฐมนตรีคือมีความสามารถในการอธิบายอะไรให้คนเข้าใจ ถ้าผมพูดกับประชาชน ให้เขาเชื่อเราไว้ใจเรา ก็จะเห็นว่าเราไม่ทำตัวสูงกว่าเขา ทำตัวใหญ่กว่าเขา ทำตัวเป็นลูกจ้างเขา เราไม่ใช่นายนะ เพราะเมื่อไหร่คุณหลงว่าเป็นนาย คุณก็จบแล้ว ประชาชนก็ไม่รับแล้ว ยิ่งปัจจุบันคุณทำตัวเป็นนายนะ เสร็จเลย ผมพูดแต่เนิ่นๆ เลยว่าผมเข้ามาไม่มีความชอบธรรม ผมจะทำทุกอย่างตามครรลองประชาธิปไตย ให้มันมีความชอบ คำว่าความชอบธรรมในที่นี้ก็คือ มองถึงประโยชน์ของประชาชน ความโปร่งใสและความรับผิด อิสรภาพในการออกความเห็น

ในสมัยผมไม่มีการฟ้องนะ ใครจะเขียนด่าผม ผมไม่เคยคิดจะฟ้อง เสรีภาพในการชุมนุม ผมบอกเสมอว่าผมมีอะไรผมจะเล่าสู่กันฟัง ในการประชาธิปไตยต้องฟังความเห็นของประชาชน แต่ไม่ใช่ฟังเฉพาะส่วนใหญ่ แต่ต้องดูผลประโยชน์ของคนส่วนน้อยด้วย”