“ดีครับ เรื่องนี้เป็นของตัววศินเลย เรื่องราวของพระเอกเลย เขาจะต้องเจอเรื่องราวหลายอย่างในชีวิต ทำงานทุกอย่าง ตัวละครวศินจะต้องผ่านไปให้ได้ ในเรื่องได้ย้อนไปเล่นตั้งแต่สมัยเป็นเด็กด้วย เป็นนักเรียนแพทย์ ชีวิตของวศินจะถูกกลั่นแกล้งหลายอย่าง ชีวิตมีแต่ปัญหา ทั้งๆที่เราไม่ใช่คนสร้างปัญหาขึ้นมา ถือว่าเรื่องนี้สู้ชีวิตสุดๆ”

เมื่อต้องเจอละครดราม่า “จริงๆตัวผมเป็นคนชอบเล่นละครดราม่าอยู่แล้ว เป็นคนชอบดูละครดราม่าด้วย พอมาเล่นเรียกว่าถนัดดีกว่า ถนัดซีนดราม่า”

ดูขัดกับคาแรกเตอร์ของพอร์ช ที่ทุกคนรู้จักว่าเป็นคนสนุกสนาน “ครับ ถูกต้อง คือตัวผมชอบดูหนังดราม่า ชอบอ่านนิยายที่เป็นดราม่า ชอบฟังเพลงดราม่าเศร้าๆ แซดๆ ทั้งๆที่บางทีเราไม่ได้เศร้า ไม่ได้แซดอะไรนะ แต่แค่ฟังแล้วรู้สึกว่าคนเขียนเนื้อเพลงเนี่ย เขาสามารถสื่อถึงอารมณ์ได้ดีจัง เราเป็นคนอินง่าย บางเพลงไม่ได้ เกี่ยวกับชีวิตเราเลย แต่เราก็อิน คือไม่ได้เศร้าแต่เข้าถึง”

>> อ่านเรื่องย่อนิยายทุกเรื่อง คลิกที่นี่ <<

ตัวละครวศิน ในความรู้สึกของ เราเป็นอย่างไร

“ผมชอบนะ จริงๆแล้วคล้ายชีวิตเรานิดนึงตอนเด็กๆ ที่เราต้องทำงานอะไรหลายอย่าง ทำงานหาเงิน เล่นดนตรีวันละชั่วโมง หาตังค์เพื่อใช้ แล้วเราก็มี ความสุขที่ได้ทำ ที่ได้ใช้ชีวิต พอมาเล่นแล้วมันทำให้เราย้อนกลับไปคิดถึงเวลาที่เราผ่านมาตอนนั้น แต่ในเรื่องนี้วศินทำเยอะมาก ทั้งขายสาคู ขับแท็กซี่ เข็นรถเข็นขายผัก พนักงานโรงแรม”

ทำแทบจะทุกอาชีพ “ถูกต้อง คือพอได้เล่นยิ่งทำให้คิดนะ อย่างอาชีพแม่ค้า กว่าเขาจะขายได้แต่ละบาท หรือว่าขายอาหารแต่ละอย่างมันต้องเหนื่อยขนาดไหน ต้องยืนทั้งวัน ละครเรื่องนี้ทำให้ได้เรียนรู้ว่า แต่ละอาชีพนั้นไม่มีอาชีพไหนที่ไม่เหนื่อย ทุกอาชีพเหนื่อยหมดแต่เหนื่อยต่างกัน”

อาชีพขายอาหารตามสั่ง พอร์ชได้โชว์การทำกับข้าวเองด้วย

“ใช่ครับ ผมชอบทำกับข้าว เราเป็นคนชอบทานอาหารตามสั่ง สมมติให้ไปกินข้าวที่ร้านแพงๆ อาหารหรูๆก็กินได้นะ แต่ว่าไม่ชอบ อย่างไปร้านข้าวต้มที่เวลาไปกิน เวลาสั่งต้องสั่งกับข้าวหลายๆอย่าง พอกินไม่หมด เรารู้สึกเสียดายของ เนี่ยๆมันก็ทำให้เราอ้วนไง เพราะเราชอบเสียดายของ เราเป็นคนถ้าสั่งอาหารมาต้องกินให้หมด เราก็เลยชอบที่จะสั่งอาหารอย่างเดียวมากิน แล้วกินให้หมด ผมเป็นคนชอบกินกะเพราด้วย บางทีไปสั่งร้านอาหาร อาหารอาจจะไม่ถูกปาก ถ้าเราทำเองมันได้รสที่เราชอบจริงๆ อย่างผัดกะเพราผมก็มีสูตรของผมที่ทำกินบ่อยๆคือผัดกะเพรา และหมูกระเทียม ถามว่าผัดกะเพราสูตรของผมต่างจากที่อื่นไหม จริงๆก็ไม่ต่างหรอกครับ อาจจะใส่โน่นนี่ บางทีผัดกะเพรา ในตู้เย็นมีน้ำพริกกะปิแม่เหลืออยู่ ผมก็เอาน้ำพริกกะปิใส่ลง ไปในผัดกะเพรา… (หืม…มมม)”

กลับมาร่วมงานกับคู่จิ้นในตำนาน แซมมี่

“ดีครับ ทำงานสบายเลย เราสนิทเป็นเพื่อนกันอยู่แล้ว เวลาทำงานไม่ค่อยมีการเคอะเขิน คือไม่ต้องละลายพฤติกรรมกันใหม่เพื่อสร้างความสนิท แล้วเราเป็นคนที่แบบ ถ้าเจอคนใหม่ที่ไม่รู้จัก เราก็จะพยายามไปคุยกับเขา ไปละลายพฤติกรรม ตัวผมอะไม่เกร็งนะ แต่ผมกลัวว่าถ้าเป็นคนที่ไม่รู้จักกันมาก่อนเขาจะเกร็ง ผมก็เลยจะเข้าหา จะตีสนิท แต่กับแซมมี่นี่ไม่ต้องทำ เพราะเรารู้จักกันอยู่แล้ว”

ได้เห็นแซมมี่ใส่ชุดนักศึกษาเป็นอย่างไร “ตลกครับ ไว้ผมหน้าม้าด้วยอะ คือแซมมี่นิสัยเขาไม่ได้แบ๊วๆไง จะห้าวๆ แล้วเขาจะเปรี้ยวๆแมนๆ ติสต์ๆหน่อย แล้วนี่เขาต้องมาแบ๊วอะ มันก็ไม่ชิน แต่เขาทำได้ดีนะ คือมัน ไม่ได้ยากสำหรับอาชีพนักแสดงหรอก แล้วแซมมี่เขาก็เก่งอยู่แล้ว เวลาเข้าซีนพวกนี้ ก็ต้องมีการปรับนิดหน่อย อย่างวันแรกมาเข้าฉากตัวผมก็ต้องปรับเหมือนกัน อย่างเวลาเราเปิดกล้องแรกๆ เราก็ต้องหาคาแรกเตอร์ตัวละครให้เจอว่าตัวนี้ จะเล่นยังไง ต้องคุยกับผู้กำกับ”

สนิทกันเบอร์นี้ พอเข้าฉากกุ๊กกิ๊ก ไม่ขำใส่กันเหรอ

“ขำสิครับ คือเราชอบเล่นกันไง เล่นกันแบบฮาๆ เม้าท์ๆกันอยู่ 2 คน แล้วจังหวะนั้นต้องไปเข้าฉาก ก็จะมองหน้ากันไม่ได้แล้ว พอมองแล้วก็จะขำ มีหลุดบ้าง อย่างฉากที่แซมมี่เขาจะต้องล้มลงไปแล้วเราเข้าไปพยุงเขา แล้วต้องมองหน้า จ้องตากัน ปรากฏว่าขำ ไม่มีการเขินแล้ว คือความที่เราสนิทกันนี่ล่ะ วิธีแก้ของผมคือพอจะเข้าซีนดราม่า ต้องเดินแยกกันไปก่อน บอกว่าเลิกเล่นก่อนแป๊บนึง แล้วก็ค่อยมาเข้าฉาก ไม่งั้นจะเข้าไปไม่ได้”

พอร์ชเล่นกับเมฆ–จุติ จนถูกแซวว่าเป็นคู่จิ้นกันในกอง

“เมฆมันชอบมาหอมแก้มผมอะ ผมไม่ได้หอมมันนะ มันเป็นอะไรไม่รู้ไม่เข้าใจ (หัวเราะ) เมฆนี่คือน้องรักผมนะ ยืนๆกันอยู่เดี๋ยวก็เอามือมาจับก้นผมล่ะ ถ่ายรูปปุ๊บแอบหอมแก้มปั๊บคืออะไร (หัวเราะ) คือน้องมันก็ฮาๆ ครับ”

ไปๆมาๆบทวศิน น่าจะกลายมาเป็นไอดอลคนสู้ชีวิต “อย่างที่ ดูไปครับ จะได้เห็นว่าวศินทำทุกอย่างจริงๆ”

ละครเรื่องนี้น่าจะเป็นกำลังใจให้กับคนสู้ชีวิตทุกคน “ใช่เลยครับ ผมว่ามันคือกำลังใจนะ ไม่เลือกงานไม่ยากจน วศินนี่ไม่เลือกเลยไม่ยากจน และสำคัญที่สุด อย่าเดินหลงทาง อย่าคิดวิธีรวยทางลัดด้วยการทำผิดกฎหมายครับ”

แล้วมือเป็นอย่างไรบ้าง จะเอาเฝือกออก ได้หรือยัง

“ก็ดีขึ้นมากนะครับ ตอนแรกนี่ปวดมาก แต่ตอนนี้ไม่ค่อยปวดละ ตอนแรก มันบวม นี่ดีขึ้น ไม่บวมไม่ปวด แต่ยังเอาเฝือกออกไม่ได้ครับ หมอบอกว่าต้องใส่ประมาณเดือนครึ่ง แต่นี่เพิ่งผ่านมาแค่ 3 อาทิตย์เอง ยังต้องใส่ต่อไปก่อน”

ปีนี้ถ้าประมวลรวมทั้งปี ถือว่าเป็นปีที่หนักสำหรับเราไหม “นิดนึงครับ ผมว่าปีนี้ก็มีหลายเหตุการณ์เนอะ แต่ปลายปีมานี่ดีขึ้นครับ หลายๆอย่างเริ่มลงตัว”

เจ็บตัวฟาดเคราะห์ “นิดนึงครับ เป็นปีที่มี เรื่องเจ็บตัวอีกแล้ว แต่ก็คิดว่าปีหน้าน่าจะ ดีนะครับ เพราะว่ามีโปรเจกต์ทำธุรกิจเอาไว้ กลางๆปีหน้า ผมขออุบไว้นิดนะยังไม่อยากบอกว่าเป็นอะไร แต่บอกคร่าวๆได้ว่าไม่ใช่ของ กินนะครับ เป็นของใช้ครับ ที่คิดว่าจะทำธุรกิจ คือผมมองว่าอาชีพนี้จริงๆก็ไม่ได้แน่นอนนะ เราน่าจะหาอะไรทำอย่างอื่น ที่ผ่านมาตัวผมก็อยู่แต่กับการแสดง ยังไม่เคยทำอย่างอื่น ตอนนี้เลยมองว่า เราน่าจะหันมาเป็นนักธุรกิจดูบ้างประมาณนี้ เพื่อนๆ ผมส่วนใหญ่เขาก็เริ่มทำธุรกิจกันแล้วเนอะ ผมเองจริงๆก็เริ่มคิดมาสักพักแล้วล่ะ แต่ยังไม่ว่าง ปีหน้านี้น่าจะได้เต็มที่กับธุรกิจดูครับ”

ความรักอัปเดตสถานะหัวใจหน่อย ล่าสุดอัปรูปดาว–พิมพ์ทองด้วย คนลุ้นรีเทิร์นหรือเปล่า

“ตอนนี้หัวใจก็โอเค สบายๆ ชิลล์ๆ ไม่รีบครับ ส่วนที่อัปภาพเขาขึ้นมาในสตอรีก็เพราะว่า ผมเคยบอกเขาเอาไว้ว่า ถ้ารับปริญญาผมจะไปแสดงความยินดีนะ ผมก็ไปเพราะผมอยากรักษาสัญญาตรงนั้น ผมแค่ไปหาเฉยๆ ยังไม่มีอัปเดตอะไร ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แค่ไปหากัน ผมยังไม่รีบนะ”

พอได้กลับมาอยู่กับตัวเองจริงๆ เป็นอย่างไรบ้าง “ก็เหมือนชีวิตมีอะไรหายไปเนอะ แต่ก็โอเคครับ เพราะช่วงนี้ตัวผมทำงานเยอะด้วย”

พอร์ชมองว่าผู้ชายแบบไหนคือผู้ชายที่เพอร์เฟกต์ “คือผู้ชายที่เพอร์เฟกต์สำหรับผมไม่ใช่เป็นคนรวย มีทุกอย่างในชีวิต ผู้ชายที่เพอร์เฟกต์สำหรับผมคือคุณมีประสบการณ์ในชีวิตเยอะ คุณสามารถทำทุกอย่างได้ และทำได้ดี นี่คือคนที่เพอร์เฟกต์ ถึงจะไม่ใช่คนรวย ไม่ใช่คนมีเงิน แต่มีความสามารถ เป็นคนตั้งใจทำอะไรแล้วทำได้ สำหรับผมคือคนคนนี้เพอร์เฟกต์”.

ทีมข่าวบันเทิง